Linda en haar man waren het eens: ze wilden zelf hun kinderen opvoeden.

Een korte rekensom leerde hen dat het financieel het gunstigst was als Linda zou thuisblijven. Linda's man werkt ondertussen als vennoot binnen het familiebedrijf, maar droomt van een bestaan als huisman.

Vlak voor haar huwelijk studeerde Linda af als Bachelor of Laws, in hoofdzaak criminologie en Jeugdrecht. In haar laatste baan werkte ze als schuldhulpverlener met ex-ondernemers binnen de Wettelijke Schuldsanering.

Dit jaar hopen ze hun 10-jarig huwelijk te vieren, samen met hun drie dochters van 2, 4 en 7 jaar.

Dit is het verhaal van Thuisblijfmoeder Linda.

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen?

Mijn echtgenoot is precies 10 jaar ouder dan ik, hij is vennoot binnen een familiebedrijf. Een korte rekensom leerde ons dat het verstandiger was als ik thuis zou blijven. Ik heb aangegeven dat ik het wilde proberen, want dat we onze kinderen zelf wilden opvoeden stond als een paal boven water.

Wanneer de tijd er rijp voor was zou hij het stokje overnemen, en zou ik weer gaan werken.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef?

Verbaasd, aangezien ik best een zelfstandige, hoogopgeleide, moderne vrouw ben.

Wat vind je partner ervan?

We kozen hier samen voor. Hij vind de constructie kostwinner-thuisblijfmoeder prachtig.  Al is hij wel bereid het van mij over te nemen. Sterker nog, dat is zijn droom!

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?

Ja, ik de verzorging, het huishouden en school. Hij werkt meer dan fulltime en springt direct bij thuiskomst bij. In zijn ‘vrije tijd’ kan je hem de grote beurten zien doen en hij is een kei in opruimen (lees: weggooien)

Hoe doen jullie het financieel?

Ik heb mijn hele leven gespaard, en dat geld komt nu van pas. Ik leef al ruim zeven jaar van mijn spaargeld. En ik hoop het nog twee jaar vol te houden tot de jongste naar de basisschool gaat. Ik betaal mijn ziekenfonds, de boodschappen en mijn telefoon.

Inmiddels zijn alle abonnementen opgezegd en probeer ik te besparen. Ik maak gretig gebruik van geld-terug-acties. Door mee te doen aan winacties verzamel ik de hele zak van de Sint gedurende het jaar. Ik ben actief op de lokale weggeefhoek. Daar geef ik veel weg, maar reageer ik ook op spullen die we zelf kunnen gebruiken. Ook ruil ik veel en schrijf ik reviews voor bedrijven. Die spullen mogen we dan houden of geven we weg.

Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner?

VERSCHRIKKELIJK. Vooral nu langzamerhand de bodem van mijn spaarpotje in zicht komt.

Op het moment werk ik actief naar een baan toe. Ik probeer alvast te netwerken en zo te kijken wat er op mijn pad komt. Ik ben wel bang dat werkgevers niet zitten te wachten op een hoogopgeleide herintreder van 40+.

Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces?

Jazeker. Ik wil mijn spaarpot weer aanvullen tot het oorspronkelijke niveau. Van dat geld wil ik een vakantiehuisje of jaarplaats bekostigen om met ons gezin ieder weekend heen te gaan. Tussen nu en een kleine twee jaar hoop ik weer actief te zijn op de arbeidsmarkt.

Waarom wel/ waarom niet?

Omdat het financieel nodig is en ik mijzelf weer wil ontplooien. Ook wil ik een rolmodel zijn voor onze dochters. Ik zou graag zien dat ze opgroeien tot zelfstandige, zelfbewuste vrouwen die keuzes kunnen maken in hun leven.

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder?

Ik zou het graag zonder TUUT-oren halen tot etenstijd. Dit lukt helaas zelden met drie drukke luidruchtige dochtertjes.

Wat is het leukst aan fulltime moederen?

Geen idee. Achteraf zal ik er denk ik over praten als: de-leukste-tijd-van-mijn-leven. Nu ervaar ik dat niet zo. Maar mijn tantes praten er zo over.

Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder?

Op maandag hebben wij nog middenstandsweekend en breng ik twee dochters naar school. We blijven met zijn drietjes over en tutten wat in huis.

Van dinsdag tot en met vrijdag breng, en haal ik de meisjes van-en-naar school. De peuter blijft thuis en helpt op haar manier mee in het huishouden. Ik probeer elke ochtend voor elven een blogpost te schrijven, en soms nog één rond 12/13 uur.

's Middags, als de kinderen uit school zijn, probeer ik ze wat te laten testen voor KiDDoWz. Verder helpen ze tegenwoordig mee met koken, of hebben we kindjes over de vloer. Of kan ik er een of twee ergens ophalen voordat we gaan eten.

Op woensdag komt daar zwemles bij.

Op zaterdag heb ik drie dochters op mijn lip, dan komt er niet veel van ‘werken’. Ik probeer de weekendboodschappen vrijdag al in huis te hebben, want ik heb een hekel aan boodschappen doen met drie kinderen. Ze lopen namelijk allemaal een andere kant op, in een ander tempo.

Zondag is de enige dag van de week dat we als gezin samen kunnen zijn. Soms ondernemen we wat. Met mooi weer gaan we vaker op pad.

’s Avond lees ik veel kinderboeken. Ik ben op Twitter de leesuitdaging van de bibliotheek aangegaan van een #boekperweek. Ik schrijf er dan meteen een recensie over op KiDDowz.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie?

Dat beleid is al bijna uitgehold. Ik denk niet dat er momenteel een regeling is waar ik een beroep op kan doen om weer aan de bak te komen (anders hoor ik dat graag). We kregen als ondernemer de peuterspeelzaal al niet (gedeeltelijk) vergoed, daar heeft alleen onze oudste op gezeten. De jongste twee heb ik door het kostenplaatje al thuisgehouden.

Hoe voorzie je in sociale contacten?

Mijn contacten zijn voornamelijk digitaal. De thuisblijfouders zijn op onze Montessori basisschool veruit in de minderheid. Ik ben veel online te vinden overdag. Ik multi-task er dan op los.

• Ik zoek onderwerpen of produkten om over te bloggen.
• Ik lees mee met andere blogs en in facebookgroepen.
• Ik doe mee aan winacties op mijn tijdlijn of uit emailnieuwsbrieven.
• Ik onderhoud contacten met werknemers van bedrijven, pr-bureaus, uitgeverijen en auteurs.
• Ik stuur wat informatie door naar iemand anders die er wat mee kan etc.
• Bij brengen en halen praat ik even kort met ouders over dit en dat en ik ben die mevrouw die in de supermarkt met de kassieres praat!

Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?

Die heeft een tijdlang stilgestaan, tot op het depressieve af. Ik voelde me zo uitgezogen dat ik nergens meer zin in had of aan toe kwam. Nu ik blog voor KiDDowz en daar feedback op krijg door lezers of bedrijven is mijn voldane gevoel aan het eind van de dag weer terug. Ik loop weer met opgeheven hoofd door de straat en sta weer open voor contact.

Mijn kinderen gedijen erg goed als thuisblijfkind. Ze groeien sociaal op, en op school doen ze enthousiast en actief mee. De juffen merken er niets van dat ze niet naar creche of peuterspeelzaal zijn geweest, en kijken zelfs verbaasd op.

Hoe zie je de toekomst?

Mijn tijd komt nog. Ik heb de ergste tropenjaren achter de rug en het was het waard. Het moet alleen niet veel langer duren. Ik ga weer lekker aan de gang en we hebben onze kinderen een goede basis gegeven. Toen ik laatst een blog las over kinderen op de basisschool en voortgezet onderwijs schrok ik wel even. Daarin stond geschreven dat de kinderen hun ouders steeds meer nodig hebben en ik had daar nog niet over nagedacht. Ik zoek dus een baan tijdens schooltijd of met zelf in te richten uren. Ook word ik leesouder in het jaar dat een dochter in groep 3 zit. Dat heb ik met de oudste ook gedaan en dat is erg leuk om te doen. En ik wil graag volgend schooljaar klassenmoeder worden bij een van de klassen, omdat het dat jaar nog kan. Ik weet niet of ik zo’n vrijwillige functie nog naast een baan kan verhapbrokstukken.

Pleidooi voor sparen

Ik wil graag nog een punt maken over sparen voordat je kinderen krijgt. Vroegah was het normaal dat je geld spaarde voor je huwelijk of je uitzet en voordat je een huis kon kopen. Dit wordt nu opgevangen door een hypotheek.

Ik hoor er helemaal niemand over dat ze geld sparen voordat ze kinderen krijgen.

Wel over sparen als ze kinderen hebben, voor als ze naar de middelbare school gaan etc. Ik heb dus gespaard om thuis te kunnen blijven.

Ik had als adolescent, student, jong-volwassene niet veel wensen. Ik spaarde vooraf en achteraf. Van mijn maandsalaris ging een derde standaard naar mijn spaarrekening. Wat ik aan het eind van de maand overhield maakte ik apart over. Zo begon ik iedere maand met een schone lei. Ik was waarschijnlijk student in de goeie-oude-tijd, want ik had een koophuis naast mijn studie! Toen ik dat jaren later verkocht met overwaarde bleek dat ik de voorgaande jaren gratis had gewoond. Ik bedoel dus niet sparen voor een super-de-luxe babykamer, maar voor het kunnen opnemen van verlof of zelfs ontslag.

Kijk eens naar de kosten van allebei buitenshuis werken

Ook wil ik eens vragen of de ouders wel eens kijken naar de kosten van werken met zijn tweeën.

• Kan die tweede auto het huis niet uit als er eentje stopt met werken?
• Zijn er geen mogelijkheden om vanuit huis te werken?
• Kan je deze periode, van jonge niet- schoolgaande kinderen niet opvangen door te stoppen met werken, en desnoods als sabatical ’s avonds een cursus volgen?

Ik hoor VEEL moeders op school zeggen dat ze wel willen, maar niet kúnnen thuisblijven. Er zijn er maar een paar die eerlijk zeggen dat ze het niet zouden kunnen.

Wat willen we nou eigenlijk met zijn allen?

Lees ook het verhaal van hoogopgeleide thuisblijfmoeder Arielle Veerman.