Er is zoveel meer inspanning dan betaald werk

Werk staat tegenwoordig gelijk aan betaalde arbeid, aan betaald werk.

Als je ergens niet voor betaalt krijgt, zoals fulltime zorgen voor je kinderen, wordt het niet gezien als werk maar als niets doen.

Vandaar ook dat bekende verwijt dat thuisblijfmoeders de hele dag 'thuiszitten'. Gek genoeg krijgen huismannen dit verwijt niet, maar dit terzijde.

Ook geestelijk-verzorger/pastor Marinus van den Berg schrijft dat werk te veel beperkt wordt tot een betaalde baan.

Een andere kijk op 'doen' en 'arbeid'

Marinus van den Berg schrijft:

'Doen is wezenlijk voor wie we zijn. Het is een van de eerste vragen bij een ontmoeting: wat doet u? Of: wat doet je vader? Wat moeders doen wordt nog altijd minder gevraagd. Dat verraadt dat we doen hebben verengd tot deelname aan betaalde arbeid.

Er is zoveel meer inspanning dan betaald werk

Er is zoveel nauwelijks gewaardeerde maar onmisbare inspanning die bijdraagt aan zinvol leven, die zelf een gevoel van zin geeft.

Het gebied van de arbeid omvat alle zichtbare en onzichtbare inspanning die een mens verricht.

Ook die waarvan de zin niet altijd direct duidelijk is en zelfs die inspanning die door anderen als zinloos of als weinig betekenisvol wordt gezien.'

Tot zover de tekst van Marinus van den Berg.

Parallellen met het werk van een thuisblijfmoeder

Ik zie veel parallellen met het werk van een thuisblijfmoeder! Dat wordt door de maatschappij niet gewaardeerd, terwijl het wel degelijk bijdraagt aan een zinvol leven. Tenminste, als de betreffende thuisblijfmoeder niet ondanks zichzelf de ideeën van de maatschappij inslikt en zichzelf begint af te vragen wat haar werk voor nut heeft. Als dat gebeurt, liggen somberheid en depressie op de loer. Het is de kunst om bestand te zijn tegen de voortdurende boodschap dat voor huis en haard zorgen waardeloos werk is, en dat je jezelf als mens tekortdoet door fulltime voor je kinderen te zorgen.

Vandaar dat ik graag de tekst van Marinus van den Berg hier deel, want thuisblijfmoeders kunnen wel een hart onder de riem gebruiken.

De ideologie van betaald werk als de enige weg naar geluk overschreeuwt de zachtere stemmen van liefde en zorg.

Bron

De tekst van Marinus van den Berg die ik hier citeer komt uit zijn boek Rouw in de tijd. Een heel ander onderwerp dus, maar toch met raakvlakken.