Waarom deze moeder van gedachten veranderde over thuisblijfmoeder zijn

De Amerikaanse Ajalon J. Stapley was nooit van plan om thuisblijfmoeder te worden. Sterker nog, ze overwoog het niet eens als een optie. Ze zag zichzelf als een soort AllyMcBeal: klaar om de wereld te veroveren.

Fulltime moederen was beneden haar waardigheid. Zij, Ajalon, had méér nodig.

En dus stortte ze zich vol overgave op haar carrière in het onderwijs. Veertien jaar lang werkte ze met kinderen en ontdekte:

'De appel valt niet ver van de boom.' 

Thuissituatie grote invloed op het kind

Ze concludeerde dat de thuissituatie kinderen sterk beïnvloedt. Ze zag dat als het thuis niet optimaal was, dit gevolgen had voor de kinderen. Ajalon schrijft:

'I noticed most of the kids I worked with had working mothers. In fact, since 1975, the number of mothers with young children in the work field has almost doubled. In my college classes, I learned about brain development; how 80% of a child’s brain is developed by age three, 90% by the time they start kindergarten, and the more positive, stable and nurturing that child’s relationships are when they are young, the better off they are as adults.'

Maar er was nog steeds geen haar op haar hoofd die eraan dacht om thuis te blijven voor haar kinderen.

Kinderen opvoeden is een grote en belangrijke taak

Een opmerking van een kerklid over feminisme zette Ajalon echter aan het denken. Ze maakte zich kwaad over het idee dat vrouwen niet hetzelfde zouden mogen als mannen. Maar vervolgens bedacht ze:

'Herein lies the conundrum of working outside the home; when anything distracts, divides, or displaces a mother’s attention and concern for her children, that is a problem. 

These distractions come in many forms: it can be a job, volunteer positions, social obligations, our phones, the gym, anything that takes away the most important thing from our children; us. 

This answer made sense to me. I thought about my experiences with other people’s children, I thought about my future children. I reflected on my exhausting days as a teacher and how my patience was gone by the time I got home. 

Why would I want to add anything extra to my plate that would make me more tired and less attentive to my kids? If I didn’t have to, why would I entrust someone else to teach my children the values I so greatly desire them to have?'

Velen zullen het niet eens zijn met Ajalons stelling dat het de taak van vrouwen is om kinderen op te voeden. Maar haar stelling dat kinderen opvoeden veel tijd en aandacht vereist, en dat dit zich niet altijd makkelijk laat combineren met betaalde arbeid vind ik wel terecht.

Zelf lezen?

Haar artikel lees je hier:

https://ricochet.com/724012/why-i-changed-my-mind-about-being-a-stay-at-home-mom/

Wat vind jij ervan?

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner