Thuisblijfmoeder/coach: Cindy Stal

Jarenlang deed Cindy Stal keurig wat er van haar verwacht werd. Ze studeerde International Business and Languages aan de HEAO, en werkte vervolgens succesvol bij diverse bedrijven. Ondanks dat de bedrijfstak waarin ze werkte niet verder van haar interesse had kunnen afstaan.

Regelmatig vroeg ze zich dan ook af: 'Is dit het nu?'

Na een burn-out ging Cindy gewoon weer aan de slag. Dit keer als Sales Coordinator bij een bedrijf in koffie- en theegerelateerde producten. Het voelde weliswaar niet helemaal goed, maar het was lekker dichtbij, de werktijden prettig en de collega's leuk.

Twee jaar later begon het toch weer te knagen. In plaats van fulltime ging Cindy vier dagen per week werken. Om geen inkomen te verliezen koos ze voor 4x9 uur werken. Maar ondertussen had ze ontdekt wat ze eigenlijk wilde:

Een coachopleiding doen, om vrouwen te helpen hun gevoel te volgen. 

Voortaan combineerde ze een studie met haar werk. Maar haar werk ging haar steeds meer tegenstaan.

Na veel wikken en wegen, durfde Cindy eindelijk de knoop door te hakken. Ze gooide het roer om, zegde haar baan op en begon haar eigen bedrijf.

In januari is Cindy bevallen van haar eerste kind.

Dit is haar verhaal

Hoe vind je het om financieel afhankelijk te zijn?

Ik moest best wennen aan het idee om mijn hand op te houden voor geld. Tuurlijk verdien ik een stukje eigen inkomen, maar dit staat niet in verhouding tot het inkomen dat ik eerst maandelijks binnenbracht. Het helpt dat wij samen geloven dat mijn bedrijf tot dat level kan komen. Ik draai sinds april pas echt voor mezelf. Daarnaast heb ik in de zomermaanden nog een aantal uren voor een andere baas gewerkt, dus de laatste 3 maanden sta ik eigenlijk pas echt fulltime voor mijn eigen bedrijf.

-

Waarom koos je voor een eigen bedrijf? 

Ik wilde iets anders gaan doen. Na jaren zoeken, ergeren en uitstellen ging ik een coaching opleiding doen. Ik wilde ook altijd al mijn eigen boek schrijven en dit als ebook uitbrengen. Tijdens het schrijven merkte ik dat ik ontzettend veel plezier heb in het schrijven, en mensen ook kan informeren en inspireren. Inmiddels blog ik 2x per maand en deel mijn posts op de bedrijfspagina en via Facebook.

Daarnaast kwam mijn webpagina tot leven. Na een ondernemerscursus lanceerde ik mijn online programma. Nu bied ik diverse online programma’s op het gebied van persoonlijke ontwikkeling aan. Ik wil mensen (vooral vrouwen) hiermee laten zien dat Persoonlijke ontwikkeling ook op een Plezierige manier kan. Dat het leven niet zwaar hoeft te zijn en Persoonlijke ontwikkeling niet eng of zweverig is. Dat je mooie dingen kunt bereiken als je je hart durft te volgen.

Liever geen leidinggevende

Ik heb dit zelf ook gedaan. Zo kom ik steeds een stukje dichterbij wat ik echt wil. En stiekem kan ik ook niet zo goed tegen leidinggevenden boven mij. Ik heb in het verleden veel moeite gehad met leidinggevenden die ik moest respecteren alleen maar omdat zij mijn leidinggevende waren. Respect moet je in mijn ogen verdienen en dat doe je door mensen te inspireren en door ze uit te dagen en het beste uit zichzelf te laten halen.

Leven in je eigen ritme

Daarnaast is een andere grote drijfveer het kunnen leven in mijn eigen ritme. En ook nu heb ik verplichtingen, lasten, angsten enz....Maar grotendeels leef ik in mijn ritme. Soms begin ik om 7 uur ’s ochtends en andere dagen werk ik ’s ochtends niet en rond ik dingen ’s avonds af. Ik gun mijn kindje dadelijk zo’n zelfde ritme. Niet het gejaag naar de opvang, maar een rustige start van de dag en het meegaan in elkaars ritme. Kijken wat past bij hem en mij en daarop inspelen samen.

-

Hoeveel tijd zat er tussen het idee een eigen bedrijf te starten en ontslag
nemen? 

Ik liep al een tijdje met het idee, maar durfde steeds niet. Ik schreef ontzettend veel en hielp vrienden met advies enz, boekentips, goede info online enz. Maar om dit en public te doen? Daar heb ik wel even over getwijfeld. Mezelf laten zien en kwetsbaar opstellen? Daar had ik tijd voor nodig.

In mijn ogen kan een bedrijf en blog als ik heb, niet zonder kwetsbaarheid en persoonlijke verhalen. Daar moest ik wel klaar voor zijn. Daarnaast heb ik ook een tijd getwijfeld of we het financieel wel zouden redden, hoewel ik wist dat dit kon. Maar mijn zekerheid opgeven vond ik eng. Daarnaast heb had ik tijd nodig om te zeggen: 'Ik ga ervoor, en realiseer me dat er misschien een tijd zal zijn waarin ik even geen inkomen inbreng. '

Hoe doen jullie het financieel? 

We werken met een budgetplanning. Voor ik ontslag nam maakte ik eens een overzicht van onze uitgaven en inkomsten.

• Wat was er mogelijk?
• Wat zou niet meer kunnen?
• Welke maanden zouden dure maanden worden en hoe kunnen we dat opvangen? 

Door uitgaven inzichtelijk te maken, zie je waar ongemerkt veel geld aan uitgegeven wordt. Ik koos er bewust voor om bepaalde abonnementen op te zeggen en mijn vriend heeft gekeken naar dingen als internet, energie enz. Ook hierop hebben we kunnen besparen.

Ik denk dat iedereen dit kan als je er eens serieus naar gaat kijken.

Nu gaat het goed. We kunnen niet meer iedere week zomaar even uit eten zoals we eerst wel vaker deden. We doen iedere maand nog leuke dingen en genieten hier nu misschien nog wel meer van. 😉

Mijn eigen onderneming begint ook te lopen en dat scheelt voor mijn gevoel ook. Zowel financieel maar ook wel qua gevoel. Ik vind het fijn dat ik ook een bijdrage lever, ook al is deze nog kleiner dan eerst.

-

Wat vind je partner er van? 

Mijn partner heeft me vanaf het begin gesteund. Dat waardeer ik enorm, want ik ben me ook bewust dat niet iedereen dit zomaar zou doen. Hij gelooft in mijn bedrijf en mijn drijfveren. Nu we bijna ons kindje verwachten, gelooft hij dat het goed is voor ons kindje als het thuis op kan groeien. Dat er iemand is en ons kindje kan genieten van zijn eigen ritme.

Is jouw bedrijf noodzakelijk om rond te komen? 

We kunnen het redden van mijn partners inkomen. Daarop hebben we ook onze beslissing genomen. Persoonlijk vind ik het fijner als ik maandelijks ook iets uit mijn eigen bedrijf haal. Dit is deels zodat ik bijdraag, maar natuurlijk ook omdat ik plezier haal uit hetgeen ik doe en het fijn is om te zien dat mensen geloven in mijn online producten en personal coaching.

In januari verwacht je je eerste kind: hoe verwacht je dit te combineren met je
bedrijf? 

Ik denk dat het aftasten, uitproberen en plannen is. En misschien vervolgens die planning weer bijstellen. Ik heb eerlijk gezegd geen idee, aangezien dit ons eerste kindje is. Nu werk ik wanneer ik wil, maar dadelijk wil ik rekening houden met het ritme van ons kindje. Van mij zal dit dus een goede planning, structuur en focus verwachten denk ik. Werken op de momenten waarop het kan en daarin zal ik mijn ritme moeten vinden. De tijd zal het leren, maar ik hoop een goede balans voor mijzelf te vinden.

Als je niet ontslag had genomen om een eigen bedrijf te beginnen hoe had je het
dan gedaan na de bevalling?

Ik denk dat ik dan sowieso parttime was gaan werken en misschien uiteindelijk wel dezelfde had gedaan. Alleen voor mijzelf wil ik wel altijd iets te doen hebben. Ik had bijvoorbeeld altijd het gevoel dat ik meer met mijn schrijven wilde doen. Dus misschien was ik dan ook uitgekomen op fulltime moederen, maar met iets vanuit huis voor mezelf erbij. Iets waarin ik mijn ei kwijt kan. In mijn ogen ben je niet alleen moeder. Je bent moeder en daarnaast ook gewoon vrouw. Jezelf, alleen dan de plus versie aangezien je nu ook verantwoordelijk bent voor je kindje.

Hoe kijk je aan tegen fulltime moederen? 

Ik heb altijd respect gehad voor vrouwen die hier vandaag de dag voor kiezen. Die tegen de draad ingaan en bewust deze keuze maken. Zeker aangezien tegenwoordig soms raar gereageerd wordt. Dit merkte ik al voor ik zwanger was. Waarom moest ik ontslag nemen? Mijn plan was nog niet helemaal zeker....dat is toch gek? Durf je dat wel? Ga je je niet vervelen? Maar ik verveel me nooit en ik verwacht dadelijk met een kindje al helemaal niet meer. 😉

Ik denk dat veel vrouwen helemaal niet gelukkig zijn in een fulltime baan. Dat zij veel meer gebaat zijn bij een eigen ritme en in ieder geval een parttime baan. Ik besef dat niet iedereen zomaar deze keuze kan maken.

Maar in die gejaagde levensstijl geloof ik niet meer.

Er is meer dan werk en geld

Ik heb een aantal jaar soms weken van 60 uur gemaakt en daar werd ik niet gelukkig van. Er is zoveel meer in het leven dan alleen werk en geld. En geld verdienen hoeft in mijn ogen niet moeilijk te zijn. Als je doet waar je goed in bent... en vooral waar je plezier in hebt, dan komt geld als het ware makkelijker naar je toe. Misschien niet altijd in keiharde euro’s, maar op andere manieren waarop je bv minder geld nodig hebt.

En zo zie ik fulltime moederen ook. Ik denk als jij er bewust voor kiest, en merkt dat het goed is voor jouw ritme, dan is het ook goed voor het kind. Ieder kindje is in mijn ogen gebaat bij een eigen ritme en een moeder die er meer is. Maar als jij continu sjaggie thuis hangt en je stiekem niet fijn voelt, moet je niet fulltime moederen.

Ik vind alleen wel dat kinderen er niet zomaar voor kiezen om hier te zijn en je hebt een verantwoordelijkheid om er voor hen te zijn.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op financiële onafhankelijkheid? 

Daar mogen ze op hameren, maar net als met alles neem ik ervan wat past bij mij. Ik ben het er niet mee eens, of in ieder geval niet 100%. Dus ik ga er ook niet in mee en laat me er niet gek door maken. Mensen moeten zich focussen op hun eigen huishouden en daarin samen beslissen wat past bij je eigen huishouden. Focus op jezelf, luister naar je gevoel en doe wat past bij jou.

-

Zou je partner ook wel huisman willen worden? 

Nee daar hebben we het wel eens over gehad. Hij is blij met zijn baan en gaat na vakanties ook altijd weer met plezier werken. Alleen al daarom wist ik destijds dat mijn baan niet klopte. Ik sleepte me vaak van weekend naar weekend. Hij wil in de toekomst misschien wel een dag minder gaan werken, maar voor de rest is hij blij met het werk dat hij doet.

-

Hoe zie je de toekomst? 

Ik weet niet wat de toekomst ons gaat brengen. Maar ik geloof in dat we niks krijgen wat we niet aankunnen. Als wat we doen past bij ons, dan klopt het en komt de rest altijd weer goed. Daar heb ik vertrouwen in. En tuurlijk maak ik me wel eens zorgen over een duurdere maand.

Maar omdat ik weet waarom we doen wat we doen, valt het makkelijker. Het ene weegt op tegen het andere als het ware.

Als ik zie wat deze beslissing ons beide gebracht heeft, dan is dat eigenlijk alleen maar positief. Dat zie ik dadelijk voor ons kindje ook en daar heb ik vertrouwen in. Samen komen we er op onze manier wel.

Meer weten van Cindy?

Bezoek dan haar website Cindy's Coaching Corner.

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner