Wonen met kinderen: pas je je interieur aan of niet?
Als (thuisblijf)moeder is je huis je woonplek. Maar tegelijkertijd is het ook je wérkplek. De plek waar je je kind(eren) begeleidt en opvoedt.
Als je de hele dag thuis ben met je kinderen is het belangrijk om na te denken over wat dit betekent voor je woonomgeving. En wat je daarmee wilt doen.
Childproofen
Voor sommige moeders betekent dit dat ze hun interieur aanpassen aan grijpgrage kinderhandjes. Met andere woorden: ze zetten breekbare of gevaarlijke spullen ergens hoog waar kinderen er niet bij kunnen, of spijkeren het bij wijze van spreken vast. Childproofing wordt dit genoemd.
Het voordeel van deze methode is dat het een stuk rust met zich meebrengt. Je hoeft niet voortdurend te kijken of je kind niet in de gordijnen hangt, of een mooie glazen knikker van de schaal op de salontafel in de mond probeert te verorberen.
Het nadeel kan zijn dat er van je mooie interieur weinig overblijft.
Opvoeden in het kwadraat
Andere ouders kiezen er voor hun huidige interieur te handhaven, en hun kind dusdanig op te voeden dat de ornamenten mooi op de salontafel blijven staan. Deze aanpak vergt veel discipline, consequent zijn en vooral doorzettingsvermogen. Maar er zijn ouders die het lukt.
Lees voor neutraal speelgoed ook Kapla blokjes.
Tussenweg
Je kunt ook kiezen voor een tussenweg. Sommige dingen doe je tijdelijk weg vanwege je kind(eren). Bij andere besluit je om je kind te leren dat het er niet mag aankomen.
Kies bewust voor een interieurstijl die samengaat met kinderen
Daarbij is het goed te bedenken dat er verschillende woonstijlen zijn. En de ene woonstijl leent zich beter voor een leven met kinderen dan de andere.
Zo lenen landelijke, houten meubels zich beter voor een bestaan met kinderen dan meubels met hoogglans, waarop je elke vingerafdruk ziet.
Een voorbeeld van een praktisch en mooi landelijk meubel is onderstaand kastje. Het is robuust en kan tegen een stootje. En tegelijkertijd bieden de lades ruimte voor allerlei speelgoed. Als aan het eind van de dag de kinders naar bed zijn, gooi je alle speelgoed in de lades, doet ze dicht en voila. Je woonkamer is weer netjes.
N.B. Zorg wel dat je kind de lades er niet kan uittrekken, en ze op zijn of haar hoofdje krijgt.
Wooninspiratie op doen?
Kun je wel wat ideeën gebruiken voor het inrichten van je huis? Of vind je het gewoon leuk om interieurs te bewonderen? Surf dan eens naar de site van Westwing, Home & Living. Je vindt daar prachtige plaatjes en interieurs die variëren van Scandinavisch tot Oosters.
Hier onder een mooi voorbeeld van een landelijk interieur:
Lees ook:
Hoe richt je de kinderkamer praktisch in? en Raamtekeningen maken.
Conclusie
Hoe je je huis inricht als je kinderen hebt is sterk afhankelijk van je persoonlijke smaak en je manier van opvoeden. Gelukkig hoeven kinderen niet het einde van een gezellig en mooi interieur te betekenen.
Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!
Enter your email address:
Delivered by FeedBurner
Ontdek meer van Het Moederfront
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ik pas mijn interieur niet aan aan de kinderen. Al is het soms niet leuk wanneer er eens een stift over mijn prachtige kast gaat en het er niet meer gaat en ik heb wel mijn wandrek in de muur laten bevestigen omdat ik bang was dat ze het als klimrek zouden gebruiken en dat wandrek is loodzwaar.
Een huis is om in te leven elke dag dus het kan maar beter ingericht zijn naar je goesting :-).
Ik pas mijn interieur niet aan aan de kinderen. Al is het soms niet leuk wanneer er eens een stift over mijn prachtige kast gaat en het er niet meer gaat en ik heb wel mijn wandrek in de muur laten bevestigen omdat ik bang was dat ze het als klimrek zouden gebruiken en dat wandrek is loodzwaar.
Een huis is om in te leven elke dag dus het kan maar beter ingericht zijn naar je goesting :-).
Wij hebben nooit een huis gehad met mooie en dure spullen, dus wat dit betreft bestond er geen gevaar voor grijpgrage vingertjes. Wel hadden we, ook om ruimte te besparen, onze boekenplanken onder het plafond bevestigd (10 meter van voor naar achter 🙂 ) zodat ze dáár in elk geval afbleven. Dat bleek ook handig om eens incidenteel iets op te leggen waar geen kleine vingertjes aan moesten komen.
Toen ze klein waren, hadden we weinig ruimte -één slaapkamertje voor hun beiden- dus stond veel speelgoed in de huiskamer. En dat was dan zo ingericht dat het al snel voor zelfs kleintjes makkelijk en logisch was alles weer wat op te ruimen. Zelfs peuters kunnen dan al leren, van een jaar of 3 af, dat vinden ze vaak hartstikke leuk. Keukenkastjes en -laden zaten dan wel weer dicht met kindbeveiliging, voor zowel hun veiligheid als mijn gemak, want niets leuker dan alle pannen eruit trekken en daar heb je echt geen zin in, als dat dagelijks terugkeert.
Wat heel leuk was altijd, was dat laminaat op de vloer hadden en de kinders er met duplo en lego graag hele dorpen op bouwden. Om te voorkomen dat we uitgleden over de blokjes trok ik dan met krijt strepen over de vloer, om aan te geven: hier mag je niet overheen, je spullen moeten aan díe kant van de grens blijven. Zo bleef er een duidelijk pad over van voordeur naar keuken en bank. Daar hielden ze zich netjes aan.
Verder zijn we nooit, zoals gezegd, mensen geweest van kostbare spullen in huis. Van de banken maakten ze hutten en met dozen werden huisjes en boten gemaakt, dat was allemaal best, als ze de boel achteraf maar weer opruimden als het tegen etenstijd liep.
Wij hebben nooit een huis gehad met mooie en dure spullen, dus wat dit betreft bestond er geen gevaar voor grijpgrage vingertjes. Wel hadden we, ook om ruimte te besparen, onze boekenplanken onder het plafond bevestigd (10 meter van voor naar achter 🙂 ) zodat ze dáár in elk geval afbleven. Dat bleek ook handig om eens incidenteel iets op te leggen waar geen kleine vingertjes aan moesten komen.
Toen ze klein waren, hadden we weinig ruimte -één slaapkamertje voor hun beiden- dus stond veel speelgoed in de huiskamer. En dat was dan zo ingericht dat het al snel voor zelfs kleintjes makkelijk en logisch was alles weer wat op te ruimen. Zelfs peuters kunnen dan al leren, van een jaar of 3 af, dat vinden ze vaak hartstikke leuk. Keukenkastjes en -laden zaten dan wel weer dicht met kindbeveiliging, voor zowel hun veiligheid als mijn gemak, want niets leuker dan alle pannen eruit trekken en daar heb je echt geen zin in, als dat dagelijks terugkeert.
Wat heel leuk was altijd, was dat laminaat op de vloer hadden en de kinders er met duplo en lego graag hele dorpen op bouwden. Om te voorkomen dat we uitgleden over de blokjes trok ik dan met krijt strepen over de vloer, om aan te geven: hier mag je niet overheen, je spullen moeten aan díe kant van de grens blijven. Zo bleef er een duidelijk pad over van voordeur naar keuken en bank. Daar hielden ze zich netjes aan.
Verder zijn we nooit, zoals gezegd, mensen geweest van kostbare spullen in huis. Van de banken maakten ze hutten en met dozen werden huisjes en boten gemaakt, dat was allemaal best, als ze de boel achteraf maar weer opruimden als het tegen etenstijd liep.
Leuk stukje. Een interieur met ADHD kindjes, daar kan ik wat over vertellen. Bijvoorbeeld geen houten vloeren, geen losse kussens, geen rode muren, weinig deuren etc. Zelfs lades laten ze hier open staan. 😉
Ik kan me goed voorstellen dat een rustig interieur belangrijk is bij ADHD!
Ik kan me goed voorstellen dat een rustig interieur belangrijk is bij ADHD!