Hoe het 'voortgangsgeloof' ook jouw leven probeert te bepalen

Bron: Wikipedia

Dat het belastingsysteem niet bepaald eerlijk is als het gaat om kostwinnergezinnen en tweeverdienersgezinnen is zo langzamerhand denk ik wel bekend.

Maar voor wie het nog niet wist:

Kostwinnergezinnen betalen gemiddeld 5 x zoveel belasting over hetzelfde inkomen als tweeverdieners.

Deze belastingwetgeving is heel bewust. Want het kabinet wil dat vrouwen de arbeidsmarkt opgaan. Dus wordt een keuze als fulltime zorgen en opvoeden financieel als het ware afgestraft.

Dit beleid wordt vervolgens verpakt als emancipatie van de vrouw.

Keuzevrijheid wordt selectief ingevuld

Gerard Horman, bekend van onder andere het boek en blog Hypotheekvrij schreef een bijzonder interessant artikel over de de gedachtengang van de overheid wat betreft deze oneerlijke belastingwetgeving. Hij schrijft onder andere dat het begrip keuzevrijheid selectief wordt ingevuld.

'Zo gauw een vrouw andere keuzes maakt dan gewenst (betaalde baan), dan wordt ze weggezet als iemand die helaas niet voor zichzelf kiest.'

Wat de overheid te winnen heeft bij tweedieners

Gerard Hormann schrijft dat de overheid eigenbelang en de collectieve welvaart zwaarder laat wegen dan het welzijn van individuele vrouwen.

Want:

  • Een 'werkende vrouw' betaalt veel meer belasting dan een huisman of thuisblijfmoeder.
  • Tweeverdienergezinnen hebben vaak twee auto's. Dat betekent meer inkomsten uit bpm, wegenbelasting en accijns.
  • 'Werkende vrouwen' geven meer geld uit aan boodschappen en consumptiegoederen. Zo leveren ze ook meer geld op via de btw.

Arbeidsparticipatie als vals voortgangsgeloof

Een baan wordt gezien als 'teken van vooruitgang en beschaving'. En dus zet de overheid eenzijdig in op arbeidsparticipatie.

Maar dat betekent volgens Gerard Hormann dat de economie ons voorschrijft hoe we moeten leven. Tekenend voor de zaligverklaring van arbeidsparticipatie vindt Hormann een uitspraak van toenmalig minister van Justitie Blok. Volgens Blok kiezen vrouwen niet voor zichzelf als ze niet kiezen voor betaald arbeid.

Hormann schrijft: 

'Blijkbaar komt het niet eens meer in het hoofd van politici op dat je als vrouw ook kunt besluiten om op basis van je levensovertuiging vrijwillig te kiezen voor je gezin en het opvoeden van je eigen kinderen. Dat maakt zijn woorden niet alleen vooringenomen, maar ook nogal paternalistisch voor een liberaal politicus. Zo reduceert hij mensen tot brandstof voor de economie en maakt hij van keuzevrijheid niet alleen een karikatuur maar ook een keurslijf.'

Lees nu zelf het hele artikel!

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *