Else (40) en haar man Wim draaiden de klassieke rolverdeling om: Else werkt fulltime buitenshuis als activiteitenbegeleidster met dementerende ouderen. En haar man Wim is huisman.

In eerste instantie werd deze keuze uit nood geboren: Wim raakte overspannen nadat het bedrijf waar hij werkte failliet ging. Toen de klachten maar niet overgingen zetten Else en Wim hun financiën op een rijtje. Ze concludeerden dat het financieel nét uit kon als Else zesendertig uur ging werken in plaats van zestien. Maar krap was het wel. Daarom zegden ze bijvoorbeeld een aantal abonnementen op.

Wim vroeg bewust geen uitkering aan. Hij wilde zich niet gedwongen voelen te solliciteren terwijl hij daar niet toe in staat was. Zo werd Wim huisman.

Zorg en opvoeding overlaten aan partner

In de media hoor je vaak dat vrouwen het lastig vinden zorg en opvoeding uit handen te geven aan hun partner. Daar heeft Else geen moeite mee. ‘Ik ben helemaal niet huishoudelijk aangelegd. Manlief houdt het veel meer bij. Wat betreft de zorg voor de kleine (2) zitten we aardig op één golflengte. Ik ga echt met een gerust hart naar mijn werk.’

Kostwinner zijn als vrouw

Haar rol als kostwinner heeft Else extra waardering gegeven voor ‘al die mensen die al die die jaren zesendertig uur werken, en daarnaast nog puf over hebben om dingen te ondernemen.’ Soms zou Else wel met Wim willen ruilen. Maar na een vakantieperiode waarin ze de hele dag thuis is, is ze eigenlijk blij dat ze weer naar haar werk kan.

Financiëel afhankelijk

Wim is financieel afhankelijk van Else. Iets wat je volgens de overheid absoluut moet vermijden: financiële afhankelijkheid van je partner. Hoe denkt Else daarover?

Else: ‘Net zoals mijn partner afhankelijk is van mij, ben ik dat van hem. Zonder hem zou ik oppas moeten hebben, en hulp in de huishouding en dergelijke. En ik zou heel veel dingen zelf moeten regelen, die Wim nu doet.

Ik vind dat de overheid het geld dat ze nu in de kinderopvang stoppen aan ouders moeten geven. Ouders kunnen dan zelf beslissen waaraan ze het geld uitgeven: kinderopvang inkopen of het geld gebruik als een soort salaris. Het is toch raar dat je, als je oppast op het kind van de ander, er geld voor kan vragen maar je voor het zorgen voor je eigen kind niets krijgt. Het enige dat mijn man nu krijgt is de Algemene Heffingskorting. Die gebruiken we om een buffertje op te bouwen. Ik vind het dan ook jammer dat het wordt afgeschaft.’

Verwende prinsesjes

Over het bekende verwijt van Elma Drayer dat Nederlandse vrouwen verwende prinsesjes zijn omdat ze parttime of fulltime willen zorgen en opvoeden kan Else kort zijn: ‘Laat de mensen die dat beweren maar eens een weekje thuis werken. Je hebt een baan van 24 uur zonder vakantie!’

De toekomst

Else doet haar werk met veel plezier, maar wil wel proberen volgend jaar minder uren buitenshuis te gaan werken. Daarom probeert ze de vaste lasten omlaag te brengen. Else: ‘Ik wil graag bewust leven. En het leven bestaat uit meer dan alleen werken. Bovendien wil ik onze dochter zien opgroeien.’