Sacha Meyer overkwam waar de traditionele feministes zo graag voor waarschuwen: haar man wilde van haar scheiden, en voortaan stond ze er alleen voor.

Financieel onafhankelijk

Maar Sacha Meyer had gelukkig wel de financiële onafhankelijkheid waar diezelfde feministes op hameren. Gedurende haar huwelijk werkte ze als freelancemodestyliste en verdiende in haar hoogtijdagen vijfduizend euro per maand. Na de scheiding verruilde ze haar freelance bestaan voor de zekerheid van een (redactie)baan.

De financiële ommekeer

Maar, toen werd haar contract niet verlengd, brak ze haar enkel en belandde in de WW. Dat betekende een inkomensverlies van 40%. Omdat haar ex-man zijn financiële onafhankelijkheid verloor toen hij zíjn baan kwijtraakte, viel vervolgens ook nog de kinderalimentatie weg. Sacha Meyer moest voortaan rondkomen met de helft van haar vroegere inkomen.

En ondanks de roep van de overheid dat alle vrouwen fulltime buitenshuis moeten werken omdat ze daar niet gemist kunnen worden, solliciteerde Sacha Meyer zich helemaal suf maar kreeg afwijzing na afwijzing.

Zo blijkt financiële onafhankelijkheid niet zo zaligmakend als overheid en traditionele feministes zo graag beweren, en te staan of te vallen bij je laatste opdracht of salarisstrookje.

De nieuwe arme

In haar boek De nieuwe arme beschrijft Sacha Meyer in korte stukjes over haar leven als ‘de nieuwe arme’.

‘Openhartig vertelt ze over haar bestaan als arme sloeber die ooit zo’n succesvolle freelance-carrière had als styliste en journaliste’. (Achterflap)