Nederland is geen walhalla voor natuurlijk bevallen
Nederland staat bekend als het land waar je nog natuurlijk kunt bevallen.
Nederlands verloskundige systeem is probleemgericht
Maar dat is niet de ervaring van Wendy Schouten. In haar boek Bevallen op eigen kracht beschrijft ze hoe het Nederlandse verloskundige systeem geregeerd wordt door een ‘probleemgerichte oriëntatie’ waarbij vrouwen bij de minste of geringste hapering worden doorverwezen naar een technisch gecontroleerde bevalling.
Technisch ingrijpen compliceert bevalling vaak onnodig
Eenmaal in het ziekenhuis neemt het ziekenhuispersoneel de regie van de bevalling over, en worden vrouwen vaak in een bed gelegd om liggend te bevallen. Het aantal technische ingrepen om de bevalling te laten slagen neemt toe, omdat vrouwen op de verkeerde manier worden geholpen. Namelijk door medisch ingrijpen, en niet door ze te coachen en te helpen vertrouwen op hun lichaam.
Pleidooi voor terugkeer naar vertrouwen in kracht vrouw
Wendy Schouten pleit voor een terugkeer naar een meer ervaringsgerichte verloskunde, waarbij de zelfredzaamheid en kracht van de bevallende vrouw voorop staat en niet de ‘experts’.
Wendy:
‘Overmatige technische controle en aansturing maakt vrouwen passief en werkt zelfs tegen in het normale proces van bevallen. Dat dwingt de meeste vrouwen hun kind onder zeer onnatuurlijk omstandigheden te baren: en plein publique persen zij hun er, tegen de zwaartekracht in, uit, vaak zonder gevoel voor wat zij doen, want verdoofd, tewijl zij bang en onrustig zijn. Vrouwen sturen zichzelf niet meer aan vanuit hun impulsen maar worden aangedreven met medicijnen en technische apparatuur.’
Probleemgerichte oriëntatie symptoom van onze tijd
Iedereen die wel eens een consultatiebureau heeft bezocht of simpelweg een kind op de basisschool heeft zal de ‘probeemgerichte’ oriëntatie waarbij de kleinste afwijking van de norm leidt tot ingrijpen herkennen! Niet voor niets komt menig ouder aangeslagen thuis na een bezoek aan wat ook wel het ‘consternatiebureau’ wordt genoemd.
Bevallen op eigen kracht: eye opener
Of je nou nog moet bevallen of die fase al achter je hebt liggen: Bevallen op eigen kracht is een interessant boek! Wendy Schouten laat zien dat het Nederlandse verloskundige systeem niet zo rooskleurig is als het lijkt, en dat ook verloskundigen gevangen zitten in de nieuwe technische verloskunde, waarin problemen centraal staan. Ze schetst hoe de vroedvrouw plaats maakte voor de verloskundige, en geeft een aantal aanbevelingen waarmee je als vrouw actief aan het werk kunt gaan bij je bevalling.
Met nieuwe ogen naar je eigen bevalling(en) kijken
Wat dit boek ook doet is dat het je met nieuwe ogen naar je eigen bevalling(en) laat kijken. Wie kent niet het gevoel van verlatenheid als de verloskundige constateert dat je nog maar weinig ontsluiting hebt, en dús weer vertrekt en je alleen laat?! Of het gebrek aan eigen inbreng over hoe je wilt bevallen? Wie werd niet snel het bed op gebonjourd?
Volgens Wendy Schouten is dit één van de manco’s van ons huidige verloskundigesysteem. Een verloskundige zou bij de barende vrouw moeten blijven, en haar ondersteunen en coachen, in plaats van haar in een technisch keurslijf van aantallen centimeters ontsluiting en verplichte baarhoudingen dwingen.
Praktische informatie
Bevallen op eigen kracht is voor 19,50 te koop bij Bol.com
Ontdek meer van Het Moederfront
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Thuis ben ik 2 keer bevallen en 3 keer in het ziekenhuis(m'n bloeddruk was te hoog).
Thuis is knus maar in het ziekenhuis doen ze alles voor je,dus dat vond ik geen verschil maken,alleen kan ik thuis beter slapen.
Als ik nu voor de keus stond zou ik naar het ziekenhuis gaan voor de ruggenprik,alle 5 keer vond ik het erg pijnlijk op het laatst,dus waarom onnodig lijden?
Voor de zogenaamd betere band met je kind is dat niet nodig,integendeel,iemand die ik ken had zo'n zware bevalling dat ze de eerste dagen het kindje niet wou zien.
De persoonlijk begeleiding van de verloskundigen vond ik goed,ik mocht lekker rondlopen,maar in het ziekenhuis mocht ik dat ook,zelfs toen de bevalling bij de vierde ingeleid moest worden.
En ja, al die keren werd er netjes een baarkruk klaar gezet maar daar durfde ik op het laatste nippertje toch niet op dus ja…;)
Oh, nou dat ben ik met haar eens dan!:-) …Ik wilde mijn verhaal toch eens delen omdat er ook gauw negatief wordt gedaan over ziekenhuisbevallingen, maar het kan dus ook heel erg meevallen, en lees soms van die verhalen over natuurlijke bevallingen met een wel heel romantische voorstelling. ik geloof ook wel in de natuurlijke bevallingskrachten enzo, hoor, maar daarmee is niet gezegd dat het altijd vanzelf gaat. Maar dat bedoelt Wendy dan ook.
Bedankt voor je reactie Caroline! Fijn dat je prettig op je bevallingen terug kunt kijken. Dat kan beslist niet iedere vrouw zeggen.
Het klopt dat veel Nederlandse vrouwen alsnog halsoverkop naar het ziekenhuis moeten, en dit is ook juist het punt dat Wendy Schouten met haar boek wil maken: doordat de begeleiding van de verloskundige niet goed is, zetten bevallingen niet goed door, raken vrouwen uitgeput en ontstaan er complicaties. Vandaar de stresserige gang naar het ziekenhuis.
Nederland staat dan wel bekend om 'natuurlijk bevallen' maar helaas loopt het vaak mis door verkeerde begeleiding. Zo natuurlijk is het dus uiteindelijk niet.
Ik ben 2x bevallen in België, en supertevreden hierover. Je bevalt hier standaard in het ziekenhuis (tenzij je dit echt niet wilt) maar ik ben hier juist erg tevreden mee. ik hoor vaak van NL vriendinnen dat zij halsoverkop toch nog naar het ziekenhuis moesten, dat er dan niet voldoende personeel was en ze voortdurend heel lang alleen werden gelaten, of weer naar huis gestuurd bij gebrek aan ontsluiting, en om een eventuele pijnstilling moesten smeken, en vrij snel weer naar huis moesten.
Hier is de afspraak dat je komt als je regelmatige weeën hebt -om de vijf min- een verloskundige controleert je en je wordt met rust gelaten, maar wanneer er iets is zijn ze er wel heel snel, en komen je regelmatig nakijken. De gyneacoloog assisteert bij de bevalling. Dit is dan een arts die je dan de afgelopen maanden heel regelmatig hebt gezien voor controles en die je kent (tenzij die persoon geen dienst heeft, maar dan nog is er een goede overdracht).
Bevallingen waren juist heel sereen, vond ik. Heb zelf gekozen voor ruggenprik, fijn dat ik daar gewoon zonder discussie en gezeur om kon vragen(-werd nergens toe gedwongen, noch werd het aangeboden). Had zware baby's en moeizame bevallingen dus daar blij mee.
Naar mijn idee had ik genoeg kans dingen op eigen gevoel en kracht te doen, personeel was lief en uitermate professioneel, mijn arts en de verloskundigen die op de afdeling dienst hadden gaven me juist moed en vertrouwen dat het goed kwam, en ik vond ze oplettend, niet dwingend, of te snel met technisch ingrijpen. Zo kreeg ik bijvoorbeeld een knip omdat de arts zag dat mijn perineum kort was, anders was ik gigantisch uitgescheurd (sorry voor detail, maar het heeft me een hoop ellende bespaard).
Ben het ermee eens dat je een zwangerschap niet moet medicaliseren, maar omgekeerd vind ik dat natuurlijk bevallen ook wel erg vaak wordt opgehemeld. Zo vanzelfsprekend dat het goed gaat, is het nou ook weer niet.
Om fijn natuurlijk te bevallen heb je volgens mij vooral een goede opvolging nodig, en inderdaad wel een arts/verloskundige die je kent of bij je kan blijven als je hulp nodig hebt. Wil niet zeggen dat in NL alles slecht is hoor, ken ook mensen die fijn thuis zijn bevallen maar ik vond dit ook echt fijn, mijn bevallingen waren niet zo soepel en blij dat ik niet halsoverkop naar het ziekenhuis gesleept hoefde te worden.