Op de Belgische website Doorbraak kwam ik een heel interessant artikel van Roosmarijn Beckers tegen. Roosmarijn pleit daarin voor een beter evenwicht tussen werk en gezin.

Roosmarijn was thuisblijfmoeder, maar werd in mei 2019 gekozen als parlementslid.

Door de coronacrisis is ze nu weer tijdelijk thuis.

Roosmarijn schrijft dat ze hoopt dat de coronacrisis aanleiding kan zijn voor bezinning als gaat het om de combinatie werk en gezin.

Over Roosmarijn Beckers

Roosmarijn studeerde geschiedenis, en dacht dat een  baan in het onderwijs goed te combineren zou zijn met het moederschap.

De realiteit bleek echter anders.

Na veel wikken en wegen besloot Roosmarijn daarom te stoppen met haar baan, en voltijds bij haar kinderen te blijven. Tegelijkertijd ondersteunde ze haar partner bij het uitbouwen van zijn advocatenpraktijk.

Roosmarijn vond haar werk thuis heel waardevol.

Maar haar omgeving dacht daar anders over.

Weinig begrip van buitenwereld voor fulltime moederen

'Zelfs bij Kind en Gezin kreeg ik de raad om mijn dochters toch maar naar de crèche te sturen, want kinderen die niet naar de opvang gaan worden toch niet sociaal? In de apotheek, in de winkel… overal vroeg men mij wanneer ik nu eindelijk weer zou gaan ‘werken’. Het maakte mij als jonge moeder erg onzeker. Werkte ik dan niet? Had het opvoeden van drie kleine kinderen geen maatschappelijke relevantie?'

Volgens Roosmarijn laat de coronacrisis zien hoe belangrijk thuisblijfmoeders en huismannen zijn voor de maatschappij. Ze noemt daarbij zelfs een opvoedersloon om ouders de vrijheid te garanderen dat ze ervoor kunnen kiezen om zelf fulltime voor hun kinderen te zorgen.

Het tweeverdienersmodel moet niet langer de enige norm zijn

Roosmarijn:

'Het evenwicht tussen werk en gezin moet worden hersteld. We moeten komen tot een situatie waarin het tweeverdienersmodel niet langer de enige geldende norm is. 

Het opvoeden van kinderen is volwaardige arbeid en de ouder die er voor kiest om thuis te werken mag niet gestraft worden. Als er één ding is dat deze crisis ons kan leren is dat gezondheid en geluk moeten primeren op het dogma van de eeuwige economische groei.'

Tot slot

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het helemaal met Roosmarijn eens ben! Het werk dat ouders thuis doen, wordt ten onrechte gezien als 'niets doen'.

Zou het niet goed zijn als door de coronacrisis de taken van kinderen opvoeden en verzorgen gezien niet langer worden afgedaan als 'niets doen'?!

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement! Enter your email address:

Delivered by FeedBurner