Thuisblijfmoeder Mamamarianne
Marianne (26) leerde haar man Gerben kennen tijdens haar studie International Business and Languages. Gerben studeerde destijds Bedrijfseconomie.
Nadat ze hun studie succesvol hadden afgerond verloofden ze zich, en ging Marianne werken voor het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Gerben vond een baan bij een grote medicijnen fabrikant.
In juli beviel Marianne van hun zoontje. Al vrij snel besloot ze dat ze liever bij hem thuis wilde blijven, dan weer buitenshuis aan het werk te gaan.
Marianne is dus een hoogopgeleide thuisblijfmoeder.
Dit is haar verhaal.
Waarom koos je voor fulltime moederen?
Sinds juli 2014 zijn we de gelukkige ouders van een lief zoontje. Ik besloot al vrij snel dat ik liever bij hem thuis wilde blijven dan terug naar werk te gaan. Ik heb altijd al gezegd dat ik graag moeder wilde worden. Ik interesseer me niet voor een fantastische carrière. Ik snap dat er vrouwen zijn die dat wel willen. Maar ik geef liever mijn tijd en aandacht aan mijn kinderen
Heb je advies gevraagd?
Ik heb gesproken met mijn ouders en vriendinnen. Ik vroeg ouders en vriendinnen: ‘Wat vinden jullie verstandiger? Werken of thuisblijven?’ Maar als ik eerlijk ben wilde ik eigenlijk alleen maar bevestiging dat ik thuis kon blijven. Ik wilde mijn kindje niet naar de opvang sturen.
Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef?
De ene helft snapte het wel. Mensen die mij goed kennen wisten dat ik dit liever wilde dan een baan. Maar toch zijn veel mensen in mijn omgeving verbaasd. Er komen meteen een hoop vragen:
- Redden jullie dat financiëel?
- Ga je straks wel weer solliciteren?
- Vind je dat niet zonde van je opleiding?
- Ben je dan niet bang dat je je gaat vervelen?
- Wil je je niet verder ontwikkelen?
- Wat zonde van je opleiding.
Ik snap wel dat mensen het zonde vinden van mijn opleiding. Maar ik word er een beetje verdrietig van als mensen zeggen dat ik misbruik heb gemaakt van de goedheid van de overheid.
De overheid heeft inderdaad geïnvesteerd in mijn opleiding. Maar ik kon toch moeilijk thuis gaan zitten wachten tot er een man voorbij kwam? Ik ben heel bewust een opleiding gaan doen. Stel dat ik nooit een man zou vinden. Of dat ik wel een man vond, maar die raakte na een paar jaar arbeidsongeschikt. Nu heb ik een goede opleiding en kan ik mijn gezin onderhouden.
Maar ja, het is wel een beetje zonde van mijn opleiding. Al zeg ik vaak tegen mensen dat het niet uitmaakt: er is nu toch geen werk!
Wat vind je partner ervan? Hoe stond hij in het beslissingsproces?
Zolang het financiëel haalbaar is vindt hij het prima. Hij steunt mij in alles, en vind dat ik moet doen waar ik me prettig bij voel. Als ik weer had willen werken was dat ook prima. Maar hij vindt ook dat kinderen grootbrengen terwijl beide partners (veel) werken niet ideaal is. Als het niet anders kan dan is dat zo. Maar als je een keuze hebt, dan vindt hij kiezen voor het gezin het belangrijkste.
Wat vond je partner van de constructie: kostwinner – thuisblijfmoeder?
Eigenlijk heel normaal. We zijn beide opgegroeid in een gezin waar altijd één ouder fulltime thuis was. Dus voor ons is dit een logische keuze.
Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?
Hiervoor deelden we het huishouden, maar deed ik het meest. Ik werkte maar drie dagen per week, dus had ik meer tijd voor het huishouden. Nu heeft Gerben ongeveer twee taken in het huishouden en dat is prima. En ik kan hem altijd vragen om ergens mee te helpen.
Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon?
Jazeker. We hebben allebei een economische achtergrond. We vinden het belangrijk om goed met geld om te gaan. Uit de berekening bleek dat we er maar € 100,- op vooruit zouden gaan als ik drie dagen per week zou blijven werden. Dat had ik er niet voor over.
Probeer je vanuit huis geld te verdienen? Zo ja, hoe?
Ik zou heel graag willen, maar weet nog niet zo goed hoe. Ik heb een cursus Gewichtsconsulente gedaan, maar ik woon in een klein dorpje in het noorden van Nederland. Ik vraag me af of het zin heeft hier een praktijk te vestigen.
Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent?
Nog wel lastig. Ik ben namelijk gewend om alles zelf te doen. Ik heb bijna zes jaar alleen gewoond en mijn eigen boontjes gedopt. Ik ben zelfstandig en koppig. Ik neem niet graag geld aan van andere mensen, zelfs niet van mijn man. Maar mijn man zei altijd (toen ik nog werkte): ‘Het maakt niet uit of we nu mijn salaris opmaken of dat van jou. We hebben samen evenveel geld.’ En dat is ook wel zo. Nu ook, alleen iets minder.
Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces?
Ik zou niet weten hoe. Met mijn opleiding is er geen parttime werk te vinden. Fulltime vind ik geen optie. En als ik reageer op parttime functies die ik prima zou kunnen, dan krijg ik te horen dat ik te hoog ben opgeleid of dat ik geen ervaring heb. Voorlopig zit ik lekker thuis.
Wellicht dat ik over een paar jaar verder ga kijken, of aan een andere opleiding begin. Mijn ideaal is iets voor mezelf te beginnen dat ik vanuit huis kan doen. Maar hoe of wat, dat weet ik nog niet. Wellicht een webshop of een dienst.
Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder?
Dat ik alles helemaal zelf moet doen. Ik ben afhankelijk van een baby die soms urenlang mijn aandacht vraagt. Na een slechte nacht wil ik niets liever dan eventjes vijf minuutjes alleen zijn, in een stille ruimte. Maar dat kan pas als er iemand anders bij is, want ik kan hem niet alleen laten.
Wat is het leukst aan fulltime moederen?
Dat ik alle tijd heb voor mijn lieve zoontje, en rustig een gezonde maaltijd kan klaarmaken voor mijn man. Gerben vindt het heerlijk dat hij gewoon kan aanschuiven als hij uit zijn werk komt.
Ik begin vaak al rond drie uur met groente snijden. Ik neem er lekker veel tijd voor. Al de andere uurtjes zijn voor onze zoon. Ik kan uren met hem kroelen. Hij kan bij mij in slaap vallen en we maken lekkere wandelingen als het mooi weer is. De rust die ik heb vind ik heerlijk.
Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder?
Meestal ga ik één dag in de week naar een vriendin. Ik neem onze zoon natuurlijk mee, want mijn vriendinnen vinden het heerlijk om met hem te knuffelen. Ik ben de eerste met een kindje en hij is nog heel klein. Wie vindt dat nu niet schattig?
Verder probeer ik elke dag iets in het huishouden te doen. De was doe ik bijna elke twee dagen. Echt een ritme qua week heb ik niet.
Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie?
Dat vind ik best jammer. Ik vind dat je als gezín een keuze moet maken hoe je het gaat doen. Ik vind dat het weer makkelijker moet worden om van één salaris rond te komen. Vroeger was dit heel normaal. Nu zijn beide partners bijna verplicht om te gaan werken. En dat terwijl er veel werkloosheid is.
Er zijn een hoop mannen, die hun gezin moeten onderhouden, die geen werk hebben. Moet ik als vrouw zijn baan maar innemen?
Laat eerst alle gezinnen weer één kostwinnaar krijgen, voor we andere gezinnen vragen om beide te gaan werken.
Een baan vinden is niet gemakkelijk
Daar komt bij: ze kunnen mij wel motiveren om te gaan werken, maar er is geen werk waar ik voor wordt aangenomen. Ik heb minimaal 50 sollicitatiebrieven verstuurd, 2 gesprekken gehad en verder alleen maar afwijzingen. Niet omdat ik slechte sollicitatiebrieven schrijf, maar omdat ik geen ervaring heb, niet specifiek genoeg ben opgeleid, te hoog ben opgeleid of te laag ben opgeleid.
Er reageren gemiddeld 200 mensen op een functie waarvoor in aanmerking zou komen. En dat is in het noorden van Nederland!
Het is goed voor kinderen als er één ouder thuis is
Verder denk ik dat het goed is voor kinderen als er een ouder thuis is. Ik ken gezinnen waar ze één dag naar oma gaan, één dag naar de andere oma, dan naar de opvang, dan komt er een oppas thuis, dan is papa thuis en dan is mama thuis. Zo hebben ze vier of vijf opvoeders. Ik geloof niet dat dit goed is voor een kind. Als je graag kinderen wil, moet je ze ook zelf opvoeden!
Ik ken ook vrouwen die zeggen dat ze een veel leukere moeder zijn als ze twee of drie dagen werken: ga dan alsjeblieft werken. Want je kind heeft niets aan een chagrijnige moeder. Maar geef je kindje wel een zo stabiel mogelijke week. Want er is een groot verschil tussen de kinderen van nu en de kinderen waarmee ik ben opgegroeid.
Overheid moet kijken naar belangen van kinderen
De overheid zou beter moeten kijken naar de belangen van de kinderen. Welke kinderen doen het beter op school?
- Welke kinderen maken eerder een opleiding af (50% van de studenten is minimaal één keer van opleiding geswitched)?
- Wie gaan er beter met geld om?
- Wie zijn er gezonder?
Laat ze daar maar eens onderzoek naar doen. Als ze tot de conclusie komen dat kinderen die opgroeien in een gezin met twee full-time werkende ouders het beter doen, dan snap ik hun motivatie om vrouwen aan een baan te krijgen.
Hoe voorzie je in sociale contacten?
Ik heb veel vriendinnen en ik zie bijna elke week wel een vriendin. Af en toe komen de vrienden van mijn man langs. Om de week ga ik op visite bij schoonfamilie of mijn eigen ouders. Ik heb genoeg sociale contacten.
Alleen omdat ik niet meer elke dag op kantoor kom, waar ik ook niet heel veel tijd had om sociaal te doen want ik moest gewoon werken, wil niet zeggen dat ik sociaal vast loop.
Hoe ‘laad’ je jezelf weer op? Doe je cursussen, sporten, meditatie etc?
Binnenkort ga ik weer sporten. Ik wil fit worden na de bevalling. Als ik weer helemaal fit ben ga ik hardlopen. Maar waar ik echt even van kan opladen is een boek lezen. In de avond als mijn man er is, geef ik onze zoon aan hem, pak een kopje thee en ga op de bank liggen met een boek. Al is het maar een uurtje. Heerlijk. En zo heeft mijn man ook lekker tijd met onze zoon..
Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?
Dat vind ik misschien nog wel het ergste argument dat ik te horen krijg. Alsof mijn ontwikkeling achteruit gaat of stil staat wanneer ik niet werk. Ik ontwikkel mij uitstekend!
- Ik leer geduld op te brengen,
- Ik zorg voor iemand,
- Ik leer beter plannen,
- Ik leer efficiënt met dingen om te gaan,
- Ik moet zoveel mogelijk in een korte tijd voor elkaar zien te krijgen,
- Ik denk na over een hoop zaken, en straks als mijn zoontje ouder is… ga ik nog veel meer leren.
En hoeveel ontwikkelen mensen die deelnemen aan het arbeidsproces die dag in dag uit hetzelfde doen? Er zijn banen waar zo weinig variatie is, dan blijft de ontwikkeling toch ergens ook achter?
Trouwens, waarom wordt er altijd gevraagd naar de ontwikkeling van de moeder? Ik wil graag mijn zoontje helpen bij zijn ontwikkeling.
Waarom begon je een blog? Heb je een bepaald doel met je blog?
Ik ben altijd al dol geweest op schrijven, en ik ben een echte denker. Ik denk na over onderwerpen waar anderen misschien niet over nadenken. Verder heb ik een passie voor lekker eten, en probeer creatief in de keuken te zijn.
Ik kan heerlijk van mij afschrijven, en zoek dingen uit waar andere vrouwen / moeders wellicht ook profijt van hebben. Zo maak ik berekeningen en vergelijkingen om te kijken wat nu goedkoper is (bijvoorbeeld wasbare luiers vs. wegwerp luiers). Dit probeer ik in een overzicht te verwerken en nu hoeven andere vrouwen hier niet meer zoveel tijd in te steken.
Ook hoop ik mensen te motiveren na te denken over dingen die vaak als vanzelfsprekend worden gezien. Ik wil mensen een andere kijk kunnen geven op hun dagelijks leven. Dit zal ook veel naar voren komen in de artikelen die ik schrijf als christen. Ik hoop veel christenen en niet christenen te kunnen bereiken met mijn artikelen.
Hoe zie je de toekomst?
Druk met heel veel kinderen! Haha. Ik geniet zoveel van onze zoon. Ik riep twee dagen na de bevalling al dat nummer twee niet zo lang hoeft te wachten. Ik wilde altijd al een groot gezin, maar of mij dat ook gegeven is, dat laat ik aan God over. Hij zal mij wel duidelijk maken wanneer het goed is.
Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!
Enter your email address:
Delivered by FeedBurner
Ontdek meer van Het Moederfront
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Reacties
Thuisblijfmoeder Mamamarianne — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>