De opmars van de crèche ideologie
 |
| Bron: Shutterstock |
Ooit heerste in Nederland de zogenoemde moederschapsideologie: het idee dat een kind het beste af was bij zijn of haar moeder.
Tegen die moederschapsideologie is hard gestreden door de overheid en traditionele feministes omdat ze vrouwelijke arbeidsparticipatie in de weg stond.
En de afgelopen week kwam ik drie berichten tegen die doen vermoeden dat de moederschapsideologie succesvol is vervangen door de crèche ideologie...
3 signalen van de opmars van de crèche ideologie
'Gelukkig gaat hij zo veel naar de kinderopvang'
Allereerst was er de blogpost van Elisabeth, moeder van Jim, getiteld: 'Gelukkig gaat hij zo veel naar de kinderopvang'.
Zij beschrijft daarin dat ze blij is dat haar kind naar de kinderopvang kan, omdat ze daar beter zijn toegerust om haar zoon op te vangen dan zij is.
Elisabeth schrijft:
'Ik doe wel mijn best hoor, maar ik denk dat de juffen van de kinderopvang het veel beter kunnen. Ze zijn er voor opgeleid. En de opa’s en oma’s hebben véél meer tijd en aandacht voor hem. Daar kan ik gewoon níet tegenop!'
Wat Elisabeth schrijft is niet nieuw. In Zweden waar kinderen vanaf hun eerste verjaardag veel naar het kinderdagverblijf gaan, zijn ouders zeer onzeker geworden over hun opvoedkundige kwaliteiten. Het idee dat je je kind te kort doet door het niet door professionals te laten opvangen, is daar helemaal ingeburgerd.
'Nee joh, ga je minder werken om bij je kind te zijn?'
Het tweede bericht kwam van blogger Mirjam. Zij koos er voor om in plaats van drie dagen , twee dagen buitenshuis te gaan werken. Op haar blog schrijft ze over de verbijsterde reactie die ze kreeg van een vriendin: 'Nee joh, ga je minder werken om bij je kind te zijn?' gevolgd door de vraag:
'Ben je niet bang dat ze een achterstand oploopt?'
Ook hier is de implicatie dat anderen een kind beter kunnen opvoeden/begeleiden dan de ouders.
Dutch mothers don’t feel guilty – and that’s a good thing!
Dat Nederlandse moeders niet gebukt gaan onder schuldgevoel is op zich een goede zaak. Het is een constatering die de Canadese Colleen Geske doet op de site Stuff Dutch People like.
Colleen Geske vond de standaard 3 maanden verlof na de bevalling wel erg kort en maakte er ruim zeven maanden van. Nederlandse moeders reageerden verbaasd op dit besluit. De reactie die Colleen het meest trof was:
'Waarom zou je dat willen?'
Als ooit de moederschapsideologie officieel ter ziele gaat, dan moet dit wel haar laatste ademtocht geweest zijn...
Wat vind jij van de opmars van het idee dat een kind het beste af is op het kinderdagverblijf?
Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!
Enter your email address:
Delivered by FeedBurner
Ontdek meer van Het Moederfront
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ik denk niet dat het verkeerd is je kind een paar dagen per week naar het kdv te brengen maar om te stellen dat je kind daar beter af is dan thuis gaat wel erg ver!
Volgens mij maken mensen vooral de keuze voor thuis of kdv voor zover die in hun bereik ligt met werk/privé omdat daarna (cognitieve dissonantie?) te vergoelijken waarom dat de juiste keuze is.
Ik heb in het begin 1 dag KDV gehad en een combi van oma's. Inmiddels ben ik zelf meer thuis en springen de oma's om en om bij. Als ik nu terugkijk had ik graag zelf meer tijd met haar gehad. Maar ik ben zelf ook ouder geworden, dus kijk er nu ook wel anders (rustiger) tegen aan. Ik was destijds ook bang om uit het werkproces te stappen. Nu ben ik daar ook wat relaxter in. Vaak red je het best wel met wat minder geld (keuzes maken) en krijg je daar iets voor terug wat rust geeft (zorg over je kind(eren)). Maar dat is persoonlijk. Niet iedereen haalt daar z'n geluk uit.
Belangrijkst blijft maar weer dat we moeten stoppen met prediken wat het beste is, maar zelf de keuze maken wat wij het beste vinden en anderen er niet om veroordelen.
Volgens mij maken mensen vooral de keuze voor thuis of kdv voor zover die in hun bereik ligt met werk/privé omdat daarna (cognitieve dissonantie?) te vergoelijken waarom dat de juiste keuze is.
Ik heb in het begin 1 dag KDV gehad en een combi van oma's. Inmiddels ben ik zelf meer thuis en springen de oma's om en om bij. Als ik nu terugkijk had ik graag zelf meer tijd met haar gehad. Maar ik ben zelf ook ouder geworden, dus kijk er nu ook wel anders (rustiger) tegen aan. Ik was destijds ook bang om uit het werkproces te stappen. Nu ben ik daar ook wat relaxter in. Vaak red je het best wel met wat minder geld (keuzes maken) en krijg je daar iets voor terug wat rust geeft (zorg over je kind(eren)). Maar dat is persoonlijk. Niet iedereen haalt daar z'n geluk uit.
Belangrijkst blijft maar weer dat we moeten stoppen met prediken wat het beste is, maar zelf de keuze maken wat wij het beste vinden en anderen er niet om veroordelen.
Toen mijn oudste een baby was, bracht ik hem met 3 maanden naar een gastouder. Die dag besloot ik dat ik dat nooit meer zou doen. Het ging prima, maar ik miste hem echt ontzettend. Toen mijn jongste een baby was, heb ik mijn ouderschapsverlof een paar maanden fulltime opgenomen. Zij ging pas naar het kdv toen ze 6 maanden was. Dat was net zo vreselijk 🙂 Het voelde echter wel veel beter.
Ik snap Mirjam en Geeske heel goed. Ik hoef echt niet altijd thuis te zijn, maar meer dan nu, dat zou echt heerlijk zijn.
Toen mijn oudste een baby was, bracht ik hem met 3 maanden naar een gastouder. Die dag besloot ik dat ik dat nooit meer zou doen. Het ging prima, maar ik miste hem echt ontzettend. Toen mijn jongste een baby was, heb ik mijn ouderschapsverlof een paar maanden fulltime opgenomen. Zij ging pas naar het kdv toen ze 6 maanden was. Dat was net zo vreselijk 🙂 Het voelde echter wel veel beter.
Ik snap Mirjam en Geeske heel goed. Ik hoef echt niet altijd thuis te zijn, maar meer dan nu, dat zou echt heerlijk zijn.
Cognitieve dissonantie is inderdaad een heel krachtig psychologisch mechanisme!
Goed dat je hierin je gevoel durfde te volgen Sjoukje.
Goed dat je hierin je gevoel durfde te volgen Sjoukje.