Thuisblijfmoeder Marilène: mijn verhaal

Deze week het verhaal van thuisblijfmoeder Marilène! Ze is getrouwd met Yordi en trotse moeder van Hannah. Het gezin woont in een huisje in de polder, en Marilène laat zich graag inspireren door het beeld van de deugdelijke huisvrouw.

Lees hieronder het interview met thuisblijfmoeder Marilène.

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen?

Makkelijk en moeilijk. Ik wist dat ik de keuze wilde maken, maar je zegt toch een leuke baan met een tweede salaris op. (Marilène werkte als jurist, red.) Dat is nogal wat. Maar zoals ik net al aangaf, ik wilde het wel. En ik heb ook echt sterk ervaren dat dit de roeping is die God voor mij heeft. Niet alleen vanuit de Bijbel, maar ook omdat Hij het van me vraagt. En natuurlijk omdat ik er echt voor mijn dochtertje wilde en wil zijn. Zij is onze dochter. Zeker als moeder heb je daarin een hele grote verantwoordelijkheid.

Heb je advies gevraagd?

Nee, niet perse. Ik heb de Bijbel geraadpleegd en natuurlijk goed met mijn man gesproken. Maar niet om advies gevraagd.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef?

Hoewel de meesten mijn keuze goed begrepen, waren er sommigen die zich ook wel een beetje zorgen maakten over mijn eigen ontwikkeling, uitdaging en de tijd voor mijzelf. Soms had ik het idee dat ik het moest uitleggen of mezelf moest verantwoorden, maar gelukkig viel dat uiteindelijk hartstikke mee. Mijn moeder is ook een aantal jaren thuis gebleven om voor mij en mijn broertje en zus te zorgen. En een aantal van mijn vriendinnen zijn ook thuisblijfmoeder. Dus er was ook zeker veel begrip gelukkig.

Wat vind je partner ervan? Hoe stond hij in het beslissingsproces?

Mijn man liet mij volledig vrij in het maken van de keuze en steunde me heel erg in het proces. Dit vond ik echt super fijn. Natuurlijk hebben we wel even gepraat over voornamelijk het financiële plaatje, maar dat is logisch. Mijn man stond volledig achter mij, wat ik ook wilde. Toch gaf hij natuurlijk wel zijn mening. Hij gaf aan dat hij dacht dat het beter zou zijn voor mij en ons kindje als ik zou kiezen om thuis te blijven. Omdat thuis op die manier echt een stabiele basis zou worden voor ons gezin. En omdat hij, net als ik, gelooft dat het de belangrijkste (en mooiste) taak is van een moeder om er te zijn voor haar gezin. Dus hij is er wel groot voorstander van dat ik thuis ben.

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?

Nee, we hadden sowieso wel een traditionele rolverdeling. Niet omdat mijn man niets wil doen of het niet kan, maar gewoon omdat we geloven dat dit goed is. En omdat ik sowieso meer thuis was dan hem. Hij maakt erg lange dagen en ik had voordat ik mijn baan had opgezegd ook al meer tijd om het huishouden te doen.

Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon?

Ja, we hebben duidelijk op een rijtje gezet wat onze vaste lasten waren (en gingen worden), wat we wilden sparen etc. We hebben ook een beetje een grof budget gemaakt voor boodschappen, kleding en dergelijke. We hebben geluk met een lage hypotheek, dat scheelt enorm. Maar we wisten wel dat, als ik mijn baan op zou zeggen, we niet meer alles konden doen wat we wilden. Al waren we sowieso niet heel erg van de dure vakanties, luxe uit eten, dure kleding enzo. Dus dat maakte ons niet zo uit. Uiteindelijk is er daarom weinig veranderd gelukkig.

Wat vind je ervan dat je financieel afhankelijk bent van je partner?

Ik heb er totaal geen problemen mee. Veel mensen vinden dat een onverantwoordelijke en naïeve houding, maar ik niet. Ik ben met mijn man getrouwd, omdat ik mijn hele leven bij hem wil blijven. Hij heeft beloofd dat hij voor mij zou zorgen. Scheiden is voor ons allebei geen optie. Het huwelijk en deze rolverdeling is een mooi Bijbels beeld. En mocht er toch iets gebeuren, dan heb ik familie en vrienden waarop ik terug kan vallen.

Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces?

Op dit moment niet. Naast dat wij ons tweede kindje verwachten, ben ik een jaar of twee geleden ook de blog over moeder zijn, gezond leven en geloof gestart. Dit probeer ik zoveel mogelijk te doen als mijn dochtertje slaapt of in de avond. Instagram doe ik ook wel overdag, maar ik probeer het zo te doen dat ze er niet onder lijdt. Toch merk ik dat, nu de blog groeit, het meer tijd gaat kosten. Ik vind het echt super leuk om te doen. Ook geniet ik enorm van het moeder zijn. Thuis zijn bij mijn kindje. Deze combinatie zorgt ervoor dat ik het voor nu wel goed vind zo. En dit waarschijnlijk ook nog heel lang ga vinden.

Wat is je grootste uitdaging als thuisblijfmoeder?

Hoewel dit ook gelijk het allermooiste is, is het soms ook pittig. Dat je de gehele dag met je kindje bent. Ik geniet er echt van en het is zo fijn, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat het soms ook gewoon intensief is. Als ze op bed ligt, ga ik gauw opruimen, schoonmaken en dergelijke. Of werken aan de blog. Daarmee ben ik soms, voor mijn gevoel dan, de hele dag aan het rennen. Ik zie dit wel als een mooie uitdaging. En een fase. Ze zijn maar zo kort klein. En voor je het weet willen ze al die aandacht een stuk minder, dus ik probeer er echt van te genieten.

Wat is het leukst aan fulltime moederen?

Hoewel het soms ook intensief is, is het leukste ook wel weer dat je de hele dag met je kindje bent. En dat je daarin vrijheid en rust hebt. Ik heb voor veel dingen écht de tijd. Ja, de dagen zijn soms gehaast door slechte slaapjes bijvoorbeeld, maar alsnog is daarin ook flexibiliteit en rust. Er moet veel, maar eigenlijk moet er dan ook niets. Dit klinkt misschien een beetje tegenstrijdig, maar ik bedoel ermee te zeggen dat je je dagen, je tijd, wat je wilt doen en alles daaromheen zelf kunt indelen, bepalen. Dat brengt wel rust. Daarnaast vind ik ook de stabiliteit die het in ons gezin brengt heerlijk.

Hoe ziet een gemiddelde week eruit?

Elke week is anders. Soms ben ik de hele week thuis en ga ik er alleen uit voor een boodschapje, wandeling en wat andere klusjes. En soms zit de hele week vol met “play dates”, bezoekjes aan oma’s of verjaardagen. En natuurlijk zijn de standaard klusjes er elke week gewoon. Schoonmaken, opruimen, noem maar op. Het enige wat ik echt hetzelfde probeer te houden, zijn de slaapjes van ons dochtertje. Als het even kan, plan ik hier alles omheen.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie en betaald werk?

Heel veel. Ik kan hier heel veel over zeggen, maar ik probeer het kort te houden. Ik vind het ontzettend jammer dat er een maatschappij gecreëerd is waar vrouwen moeten werken. Daarmee bedoel ik betaald werk. Ik denk dat het gewoon een keuze moet zijn. Wat we vaak vergeten, is dat veel moeders zichzelf voorbij lopen door alle stress. Ze moeten zoveel. Dit legt vaak ook weer een druk op de partner, de relatie en daarmee het gezin. En uiteindelijk worden kinderen hier vaak de dupe van. Dat vind ik zo verdrietig. Ik vraag me echt af of al die problemen wel goed zijn voor onze maatschappij.

Daarnaast denk ik dat je, als je geen betaald werk doet, juist veel kunt betekenen voor de maatschappij. Een bezoekje aan een oudere, je inzetten voor zieken, gehandicapten en noem maar op. Oog hebben voor de mensen om je heen, daar heb je tijd voor. Ik geloof dat dat ook heel belangrijk is voor de maatschappij.

Hoe voorzie je in sociale contacten?

Ik heb een aantal vriendinnen met kinderen. We zien elkaar regelmatig. Door bijvoorbeeld de kerk, Bijbelstudie, verjaardagen of door gewoon gezellig af te spreken. Zo kunnen wij bijkletsen en de kinderen met elkaar spelen.

Hoe ‘laad’ je jezelf weer op?

Een nacht goed slapen doet wonderen. En het lezen van een goed boek. Ik weet dat we tegenwoordig leven in een maatschappij waarin “me-time” heel belangrijk is. Ik ben er ook van overtuigd dat het goed moet gaan met een moeder en dat ze dan ook goed voor haar gezin kan zorgen. Maar toch besef ik ook dat het nu gewoon even niet mijn tijd is om veel tijd voor mezelf te hebben. Ik probeer daarin dankbaar te zijn. Dat ik moeder mag zijn, een gezin heb om voor te zorgen. En daar heel veel energie uit te halen. Het is zulk dankbaar werk!

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?

Ik heb me in de afgelopen tijd meer ontwikkeld dan daarvoor denk ik. Het moederschap verandert je. Het laat je veel nadenken over wat écht belangrijk is in het leven. Daarbij komt voor mij natuurlijk ook mijn geloof in de Heere Jezus Christus. Door te stoppen met werken, kan ik hier echt voor leven. Als persoon ben ik erg gegroeid hierdoor.

Hoe zie je de toekomst?

Ik hoop dat de manier waarop ik leef zo door mag gaan. Doorgaan met het zorgen voor mijn gezin (met wellicht nog wat kindjes als die ons gegeven worden) en doorgaan met de blog. Dat geeft mij nu namelijk zoveel voldoening!

Wil je meer lezen van Marilène?

Bezoek dan haar blog De deugdelijke huisvrouw.

Je kunt haar ook vinden op Instagram.

Leestips

• Meer artikelen over thuisblijfmoeders.
• Interview met Marilène op npo.nl