Daisy Kroon is geboren en getogen in Utrecht, en woont daar met haar vriend, hun vierjarige dochtertje Emma en hun Jack Russel Terrier.

Voordat ze fulltime moeder werd, werd Daisy afgekeurd vanwege haar gezondheid.

Dit is haar verhaal.

Was het een makkelijke/moeilijke beslissing om fulltime te moederen? 

Voor mij was het eigenlijk geen beslissing die ik bewust heb kunnen maken. Ik kreeg de ziekte van Crohn en bleek allergisch voor veel van de medicijnen. Uiteindelijk ben ik hierdoor afgekeurd en kon ik niet langer werken. Maar voordat ik ziek werd, was het al mijn wens om fulltime moeder te worden. Dat dit op deze manier zou gebeuren had ik niet kunnen voorspellen.

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef? 

Mijn directe omgeving wist natuurlijk dat ik thuis was. Mensen die wat verder weg staan, of die ik pas later heb leren kennen, reageren wisselend. Ik vertel er ook niet altijd bij dat ik officieel ben afgekeurd.

Sommige mensen begrijpen niet dat je het fijn vind fulltime bij je kinderen te zijn, andere juist wel. 

Wat vind je partner van de constructie thuisblijfmoeder-kostwinner? 

Hij vond het vooral erg rot voor mij. Niet dat ik thuis moest blijven, maar hoe ziek ik was.

Verder vindt hij het, net als ik, fijn dat ik als moeder thuis bij de kinderen kan blijven. Omdat ik toch al thuis was, hebben we geen nieuwe taakverdeling gemaakt. Ook hebben we geen berekeningen gedaan. Doordat ik afgekeurd ben ligt onze situatie gewoon net even anders.  Zo heb ik bijvoorbeeld nog steeds een eigen inkomen.

Of ik ooit weer buitenshuis aan de slag ga weet ik niet. Dat hangt af van mijn gezondheid.

Wat zijn voor jou de voor- en nadelen van fulltime moederen?

Mijn grootste uitdaging is tijd voor mezelf vinden.

Het leukst vind ik dat ik iedere dag tijd heb voor quality time met mijn dochter.

Kun je een typische week beschrijven van jou als thuisblijfmoeder? 

Ochtend

Normaal gesproken maakt Emma me wakker tussen 8 en 9 uur in de ochtend. Dan gaan we rustig ontbijten, wassen, aankleden en dan gaat Emma iets voor zichzelf doen. In die tijd probeer ik zoveel mogelijk huishoudelijke dingen te doen. Dan eten we fruit en kijken we tv of doen een spelletje tot de lunch.

Middag

In de middag ondernemen we meestal iets, afhankelijk van het weer. Naar het bos, een speeltuin, de kinderboerderij, de bieb. Maar soms blijven we ook gewoon thuis en kijken we een film, gaan knutselen of doen een spelletje.

Daarna is het tijd om te koken en te eten. Dan Emma douchen en haar pyama aan, dan drink ik even koffie en eet Emma meestal een koekje mee, tanden poetsen en dan een verhaaltje op bed.

Avond

Als Emma op bed ligt doe ik nog wat huishoudelijke taken waar ik die ochtend niet aan toe was gekomen. Daarna ga ik vaak nog even achter de laptop om wat dingen voor mijn blog te doen of andere blogs te bezoeken.

Emma is net 4 geworden dus er is wat veranderd. Zo gaat ze naar school. Hoe we dat precies gaan invullen ben ik nog een beetje aan het ontdekken. De ochtend is drukker, en gehaaster. Maar ik krijg wel meer in het huishouden gedaan wanneer ze op school zit, waardoor ik ’s avonds extra tijd heb.

Na schooltijd doen we standaard thee met koekjes, zodat ze kan vertellen over haar schooldag.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Ik vind dat soms wel vervelend. Vroeger was het heel normaal dat de moeder thuis was bij de kinderen. Tegenwoordig moet je je regelmatig ‘verdedigen’ als je zegt dat je niet werkt. Ik vind het goed dat vrouwen kúnnen werken als ze dat willen. Maar tegenwoordig is dat niet altijd meer een vrije keus. Veel vrouwen werken omdat het financieel niet anders kan. Dat vind ik erg jammer.

Hoe voorzie je in sociale contacten? 

Ik zie daar geen problemen in. Ik vind het ook helemaal niet erg om alleen te zijn. Misschien omdat ik het gewend ben, maar anders zou ik overdag ook gewoon werken en geen tijd hebben om met mijn vriendinnen te kletsen. Nu is het huishouden mijn werk, sociale contacten zijn er na werktijd. Door iets met een vriendin te doen krijg ik nieuwe energie.

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

Ik denk niet dat je ontwikkeling afhankelijk hoeft te zijn van arbeidsparticipatie. Ik ben serieuzer gaan bloggen, en daar heb ik veel van geleerd. Ik ben zonder groene vingers begonnen aan een moestuin, en daar ben ik nu best goed in. Bovendien ben ik een betere huisvrouw geworden, want om eerlijk te zijn was ik daar geen ster in.

Ik ontwikkel mezelf dus op andere gebieden dan in een baan. 

Bovendien, niet in iedere baan is er de mogelijkheid jezelf verder te ontwikkelen. Bij veel banen doe je ook gewoon elke dag hetzelfde…

Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen? 

Ik heb bloggen altijd leuk gevonden, maar ik deed dit op en aan via de gratis blog platforms. Vanwege Emma besloot ik een eigen blog te beginnen. Ik vind het leuk voor later dat ze kan teruglezen wat ze deed, en waar haar moeder zich mee bezig hield toen ze zo oud was.

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner