Sofie (30) is achteneenhalf jaar gegtrouwd met Bram. Samen hebben ze vier kinderen en Sofie is in verwachting van nummer vijf. Sofie studeerde multimedia en communicatietechnologie en werkte enkele jaren als grafisch ontwerpster. Toen ze moeder werd besloot ze fulltime te moederen.

Ze is nu 6 jaar thuisblijfmoeder.

Hoe was de beslissing om fulltime te moederen? 

De beslissing om thuis te blijven voor de kinderen was heel makkelijk. Maar financieel was het wel even heel spannend. Vooral om de stap te wagen. Dat doe je niet zo maar. Ik heb op internet veel gezocht naar ervaringsverhalen. Maar nu zijn we zijn superblij dat we de stap gezet hebben!

Hoe reageerde je omgeving dat je fulltime thuis bleef? 

Eigenlijk vrij goed. Negatieve commentaren krijgen we niet. Dat komt waarschijnlijk ook omdat wij heel erg zeker zijn van onze zaak en visie. We hebben allemaal respect voor elkaar.

Wat vind je partner ervan? 

Het grootste deel van de beslissing hing natuurlijk van mij af, want ik ben diegene die thuis moet blijven. Maar ik doe het met heel veel plezier. De financiële kant baarde hem wel zorgen, maar dat lijkt me logisch bij zo'n stap. Daarom hebben we van te voren onze vaste en variable kosten op een rijtje gezet. Zodat we een goed beeld kregen van de financiële voor- en nadelen van fulltime moederen.

Nu vindt hij de constuctie thuisblijfmoeder-kostwinner heel fijn. Er zijn geen zorgen om opvang te vinden voor de kinderen. Hij weet dat de kinderen altijd in goede handen zijn.

Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt? 

Niet zo heel erg duidelijk, dat groeit vanzelf. Het is normaal dat ik bijvoorbeeld 's avonds kook zodat we vlot aan tafel kunnen als hij uit zijn werk komt. En zo kunnen de kinderen op een normaal tijdstip naar bed. Verder doet hij nog wat huishoudelijke taakjes. Veel hangt natuurlijk af van de werkurenm maar bij ons gaat dat perfect.

Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner? 

Ik heb daar vrede mee, en bekijk het niet negatief als 'afhankelijk zijn'. We zijn getrouwd en hebben hier samen voor gekozen.

Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces? 

Momenteel niet nee. Kinderen en een huishouden vragen veel aandacht ook al gaan ze ooit naar school. Het is heel fijn als er altijd iemand paraat is om de kinderen op te vangen, indien nodig. Mocht ik ooit betaald werk gaan doen dan zal dat eerder op zelfstandige basis zijn.

Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder? 

Moederen  in het algemeen vind ik de grootste uitdaging. En om echt in het nu te leven en volop te genieten van de kinderen, en hun ontwikkeling.

Wat is het leukst aan fulltime moederen? 

Altijd zelf de kinderen naar  school brengen en weer ophalen. En er altijd voor hen zijn als ze een vakantiedagje hebben.

Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder? 

Nu de school begonnen is hebben de dagen een duidelijk ritme. 's Morgens eerst allemaal in de kleren en lekker ontbijten. Dan hup de bakfiets in, en naar school. Soms komt oma babysitten voor de jongste die nog niet naar school gaat.

Als ik weer thuis ben,  ruim ik wat op en heb ik quality time met de jongste. Al gauw fiets ik terug naar school, want onze eerste kleuter gaat halve dagen. Dan eten we samen boterhammen of iets ander, en stop ik de jongste nog even in bed. Om 15u vertrekken we weer richting school om de twee oudsten op te halen. Thuis kunnen ze dan nog wat spelen of tv kijken, en begin ik te koken. Als mijn man thuis is eten we samen, en daarna beginnen we rustig aan het avondritueel.

Op woensdag is het iets rustiger want dan zijn ze allemaal thuis in de namiddag, en hoef ik niet nogmaals te fietsen.

De weekenden zijn combinaties van lekker thuiszijn of vrienden/familie bezoeken.

Wat vind je van het overheidsbeleid dat hamert op arbeidsparticipatie? 

Ik vind dat de overheid het systeem moet herevalueren. Thuisblijvende ouders kunnen echt een serieuze meerwaarde hebben voor de maatschappij. Wij voeden namelijk de volgende generatie op.

Hoe voorzie je in sociale contacten? 

Ik heb niet zoveel sociale contacten nodig, dus dat is makkelijk. Mijn mama komt regelmatig langs, en om de 2 weken heb ik een bijeenkomst met enkele mama's van onze kerk. Af en toe spreek ik af met vriendinnen die thuis zijn of parttime werken.

Hoe 'laad' je jezelf weer op?

Ik heb een tijdje regelmatig cursussen gevolgd, maar ik ben er een half jaartje terug mee gestopt en voel niet de nood om iets nieuws te beginnen. Ik hou ervan om te bloggen

Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder? 

Als overweldigend. Als thuisblijfmama kom je zo vaak jezelf tegen! Het thuisblijfmama zijn vormt me echt. Vast op een andere manier dan als ik zou gaan werken, maar daarom niet minder.

Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen? 

Onze blog, Appelmoes, Bruisballen & Chocolade is al 9 jaartjes oud en heeft dus een (r)evolutie doorgemaakt. Van een blog over een jong koppel dat al na een jaar trouwt, is het doorgegroeid naar een blog over een groot gezin! Ik hou er echt van om te bloggen en de reacties bemoedigen me.

Hoe zie je de toekomst? 

Ik heb vertrouwen in de toekomst. We zijn in verwachting van een vijfde kindje, en onze verbouwingen zijn bijna klaar. Er staan ons vast nog vele veranderingen te wachten. Het heeft geen zin om teveel te piekeren over de toekomst, dat hebben we toch niet in de hand. Teveel zorgen maken zorgt er bovendien voor dat je minder van het nu kunt genieten, en dat is toch heel belangrijk.

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner