Ik ben dol op alleen zijn.

En met alleen zijn bedoel ik dat er helemaal niemand thuis is. Behalve ik. Ik vergelijk het soms met een televisie die standby staat. Die is toch niet helemaal uit.

Zo ben ik als er iemand in huis is. Om echt 'uit' te kunnen moet er niemand aanwezig zijn.

Toch wordt alleen zijn vaak geassocieerd met eenzaamheid en gezien als iets dat je moet zien te vermijden.

Maar volgens de Noorse filosoof Lars Svendsen zijn we anno 2018 juist eenzaam doordat we te weinig tijd alleen doorbrengen!

Ik kwam Lars Svendsen tegen in Filosofie Magazine (februari 2018). Svendsen onderzocht in zijn boek A philosophy of loneliness de positieve en negatieve kanten van alleen zijn.

Ik vond dat enorm interessant, en vertel hieronder zijn belangrijkste punten over het belang van alleen zijn!

Lars Svendsen: eenzaamheid is een emotie, niet een sociaal probleem

Lars Svendsen benadrukt dat hij eenzaamheid een gevoel vindt, een emotie. In Filosofie magazine  zegt hij:

'Ik zie eenzaamheid als de emotionele reactie die volgt wanneer iemand ernaar verlangt om in verbinding te staan met anderen, maar het gevoel heeft dat dit niet zo is. Het gaat niet om de sociale situatie, maar om de pijn die je daarin voelt.'

We zijn eenzaam doordat we te weinig alleen zijn!

Een bekend stereotype is dat we anno 2018 alleen nog maar virtuele contacten hebben, en daardoor eenzaam worden. Maar dat is grote flauwekul volgens Lars Svendsen. Sterker nog, we zijn helemaal niet vaker eenzaam dan vroeger volgens hem. Er is alleen meer aandacht voor eenzaamheid, en daardoor líjkt het of eenzaamheid is toegenomen.

Lars Svendsen komt tot een verrassende uitsprak over eenzaamheid: het grootste probleem met eenzaamheid is niet dat we vaak alleen zijn, maar juist dat we te weinig alleen zijn!

Solitude: het genoegen om alleen te zijn

In het Engels hebben ze een prachtig woord voor prettig alleen zijn: Solitude. Dat is het alleen zijn waarin je in prettige afzondering bent van anderen. Svendsen:

'Je ervaart de afwezigheid van anderen niet als een gebrek, maar als een mogelijkheid om te genieten van je eigen aanwezigheid. Maar in onze tijd lijken mensen steeds minder in staat om te genieten van alleen-zijn. We zijn slecht geworden in tijd met onszelf doorbrengen.'

We zijn zelden alleen door social media

Dat we het tegenwoordig moeilijk vinden om alleen te zijn komt volgens Svendsen dan weer wel door social media. Daardoor zijn we namelijk voortdurend met anderen verbonden. Je zit bijvoorbeeld op de bus te wachten, en kijkt ondertussen op je Instagram feed wat anderen doen. 'Vroeger' zat je daar dan gewoon te wachten. Alleen, met jezelf.

Volgens Svendsen is er dus een verschuiving in de oorzaak van eenzaamheid. Anno 2018 zijn we niet eenzaam omdat we regelmatig alleen zijn, maar voelen we ons eenzaam omdat we hypersociaal zijn geworden.

Het belang van alleen zijn

Svendsen benadrukt dat het voor iedereen belangrijk is om tijd voor zichzelf te hebben. Als je thuiskomt na een drukke dag, en op de bank gaat zitten, je realiseert dat je alleen bent en vervolgens in paniek raakt, dan zegt dat iets over de relatie die je met jezelf hebt.

Alleen zijn biedt je de kans om je te bezinnen. Om eens rustig na te denken over je leven, en waar je staat.

Vul lege momenten in je dag dus vooral NIET op. Gebruik ze om voor je uit te staren en tot jezelf te komen.

Alleen zijn en thuisblijfmoeders

Wie kent niet het verschijnsel dat je als (thuisblijf)moeder amper alleen naar de wc kunt, omdat je kinderen je overal opzoeken en weten te vinden? Mijn ervaring is dat het als thuisblijfmoeder behoorlijk lastig is om alleen thuis te zijn. Zeker gezien het moderne schoolsysteem dat van onverwachte vrije dagen aan elkaar hangt.

Thuisblijfmoeders voelen zich soms eenzaam

Tegelijkertijd voelen sommige thuisblijfmoeders zich wel degelijk eenzaam. Hoewel ze voortdurend omringd zijn door hun kind(eren) missen ze contact met andere volwassenen. In de woorden van Svendsen, verlangen thuisblijfmoeders op dat moment naar verbinding met een ander, maar ervaren ze die verbinding niet.

Daarom kan het voor thuisblijfmoeders ook zo fijn zijn om mee te doen aan moedergroepen. Je vindt daar gelijkgestemden, en kunt ervaringen uitwisselen.

Echt alleen thuis zijn is belangrijk

Tegelijkertijd is het van wezenlijk belang dat je als thuisblijfmoeder zo nu en dan alleen thuis bent. En dat is dus niet samen  met je kind.

Ik heb het over een leeg huis.

Waarin je niemand anders tegenkomt dan je Zelf.

Meer weten of The Philosophy of loneliness?

The Philosophy of loneliness is voor 15,99 te koop bij bol.com.

Of lees het artikel in Filosofie Magazine op Blendle.