Thuisblijfmoeder Anne Jitske van Vliet
Thuisblijfmoeder Anne Jitske van Vliet (35) heeft samen met haar man drie kinderen.
Ze werkte jarenlang als pedagogisch medewerker in de kinderopvang.
Daarnaast volgde ze een HBO opleiding kindercoach. Ten tijde van dit interview zit Anne Jitske en in de laatste fase van een opleiding Creatieve Therapie.
Dit is haar verhaal.
Hoe was de beslissing om fulltime te moederen?
Het was geen bewuste keuze om fulltime thuis te zijn. Toen ik zwanger was van mijn derde verloor ik mijn baan. Dat in combinatie met de twee kinderen die ik al had maakten het niet echt een goed moment om op zoek te gaan naar een andere baan.
Mijn partner en ik besloten om uit te zoeken hoe we het zouden doen met drie kinderen en één salaris. We keken uit naar de komst van de baby en dat was op dat moment het belangrijkste.
Wat vindt je partner van de constructie: kostwinner - thuisblijfmoeder?
Mijn partner heeft het nooit een problem gevonden dat ik geen werk heb. In tegendeel zelfs. Het bevalt hem wel dat ik altijd thuis ben en alles voor de kinderen geregeld is. Ik zelf denk daar soms anders over.
Hebben jullie een nieuwe taakverdeling gemaakt?
Nee, we hebben geen taakverdeling gemaakt. Natuurlijk is het wel zo dat ik meer doe wat betreft de huishoudelijke taken en de verzorging van de kinderen. Maar dat komt omdat hij minder thuis is. De dagen dat mijn man wel thuis is zorgen we samen voor alles.
Hebben jullie berekeningen gemaakt om te kijken of de keuze voor het thuisblijfmoederschap financieel uit kon?
Toen ik mijn baan verloor hebben we wel een stap terug moeten zetten. Er is immers maar één salaris. Dus dat betekende ook dat de ander twee kinderen van de opvang af moesten. De tweede auto ging weg, en onze uitgaven veranderden.
Wat vind je er van dat je financieel afhankelijk bent van je partner?
Ik heb daar wel wat moeite mee. Aan de ene kant vind ik het fijn om thuis te zijn, en dat alles voor de kinderen mogelijk is. Maar aan de ander kant vind ik het belangrijk om ook mijn ‘deel’ in het laatje te kunnen brengen. Dat geeft ook meer mogelijkheden af en toe. Nu moeten we altijd kijken waar we wel of niet geld aan uit kunnen uitgeven.
Denk je nog weer deel te gaan nemen aan het arbeidsproces?
Ja regelmatig! Na de zomervakantie gaat nummer drie ook naar school. Wie weet bied dat mogelijkheden voor mij om weer aan de slag te kunnen.
Ik heb nu soms het gevoel dat de wereld doorgaat, terwijl ik in mijn cocon thuis zit en er weinig van mee krijg. Daarnaast geeft het een heerlijk gevoel om te werken en resultaat te boeken. Het gevoel dat anderen mensen blij zijn dat je er bent.
Ik kijk regelmatig, maar zonder succes. Het heeft geen haast, het komt vanzelf.
Wat is je grootste uitdaging als Thuisblijfmoeder?
Mijn grootste uitdaging is tussen de drukte van de dag een moment voor mezelf vinden.
Wat is het leukst aan fulltime moederen?
Het leukste is om er altijd voor mijn kinderen te kunnen zijn. Wanneer ze verdrietig uit school komen kunnen ze meteen hun verhaal kwijt. En vriendjes kunnen altijd komen spelen of zij bij hen.
Kun je een typische week beschrijven van jou als Thuisblijfmoeder?
Ha, wat een leuke vraag. Ik was begonnen om van tijd tot tijd in te vullen hoe de dag verloopt. Dat bleek wat veel om op te schrijven want het is nogal wat.
Ik denk dat mijn grootste taak als moeder vooral te maken heeft met opruimen, schoonmaken en de kinderen helpen met van alles en nog wat!!
Hoe voorzie je in sociale contacten?
Dat is iets waar ik tegenaan loop. Ik mis volwassen mensen om me heen. Je spreekt wel eens ouders van school, maar daar blijft het meestal bij. Die paar keer dat ik op de koffie ga is heel gezellig, maar niet structureel.
Ik kijk nu al uit naar iets meer tijd voor mezelf zodra de jongste ook naar school gaat. Dan denk ik meer tijd te hebben om sociale contacten op te bouwen of te onderhouden.
Hoe 'laad' je jezelf weer op?
Creatief bezig zijn is voor mij een manier om op te laden. Ook houd ik een blog bij, Jikke at Home waar ik veel in kwijt kan. Een sporttype ben ik niet, maar vind het wel fijn om in de natuur te wandelen. Dit zou ik eigenlijk vaker moeten doen!!
Een veel gehoord argument voor arbeidsparticipatie is dat je jezelf dan blijft ontwikkelen. Hoe ervaar jij je ontwikkeling als thuisblijfmoeder?
Daar ben ik het wel mee eens. Tegelijkertijd vind ik dat je zelf ook dingen kunt ondernemen om je te (blijven) ontwikkelen. Omdat ik daar zelf waarde aan hecht ben ik toen opleidingen en cursussen gaan doen.
Je hebt een blog: waarom ben je dit begonnen?
In eerste instantie voor mezelf. Iets waarin ik mijn creativiteit en mijn verhaal in kwijt kan. Toen ik eenmaal begonnen was merkte ik dat ik het ook erg leuk vind als ik ander kan vermaken, inspireren, informeren of een stukje herkenning geeft door middel van mijn blog.
Hoe zie je de toekomst?
Ik hoop een baan te vinden waarin ik kan groeien en mezelf kan ontwikkelen. Dat mijn blog zich verspreidt onder heel veel mensen, en nog heel veel te genieten van mijn kinderen.
Ontdek meer van Het Moederfront
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Herken wel wat je zegt. Ik vind het ook lastig dat ik weinig kan bijdragen, al sta ik er anders in dan een paar jaar geleden. Maar geloof wel dat het zeker makkelijker wordt als alle kinderen op school zitten. Succes!
Herken wel wat je zegt. Ik vind het ook lastig dat ik weinig kan bijdragen, al sta ik er anders in dan een paar jaar geleden. Maar geloof wel dat het zeker makkelijker wordt als alle kinderen op school zitten. Succes!
Vergis je niet, hoewel je misschien financieel niet bijdraagt, draag je wel degelijk bij aan het gezin!
Vergis je niet, hoewel je misschien financieel niet bijdraagt, draag je wel degelijk bij aan het gezin!
helemaal mee eens Nicole!en dat is onbetaalbaar
Ook mee eens met bovenstaande. Alhoewel ik nog regelmatig moet uitleggen aan mijn omgeving waarom ik niet buitenshuis werk.. In ons geval hebben we thuis samen een fruitbedrijf waar ik in meehelp en mijn man daarnaast ook nog buitenshuis werkt. Dan nog snappen (veel!) mensen het niet. Ook valt het niet mee om opvang te vinden voor onze kleintjes, we kunnen helaas niet terugvallen op opa's en oma's. Jammer dat sommige mensen hierin zo kortzichtig zijn.
Ook mee eens met bovenstaande. Alhoewel ik nog regelmatig moet uitleggen aan mijn omgeving waarom ik niet buitenshuis werk.. In ons geval hebben we thuis samen een fruitbedrijf waar ik in meehelp en mijn man daarnaast ook nog buitenshuis werkt. Dan nog snappen (veel!) mensen het niet. Ook valt het niet mee om opvang te vinden voor onze kleintjes, we kunnen helaas niet terugvallen op opa's en oma's. Jammer dat sommige mensen hierin zo kortzichtig zijn.