Opvoedingstips voor ouders van kinderen van 0 tot 16 jaar

door Tiens

Mijn dochter is nu 14 maanden en ook zij is een kind dat nu al naar ons slaat als ze boos is of iets niet wil (uit- en aankleden, eten, oppakken etc.) Het maakt me onzeker. Ik kan wel wat opvoedingstips gebruiken.

Opvoedingstips voor ouders van kinderen van 0 tot 16 jaar

Ik heb dan ook steun gehad aan de woorden uit het boek: Complete gids voor ouders. Ik zal het hier even overtypen. Er staat 18 maanden, maar ook hier zal wel gelden: het ene kind is er sneller mee dan de andere.

'In de leeftijd van 18 maanden tot 3 jaar komt zijn persoonlijkheid duidelijk tot uiting. Het kind wordt heen en weer geslingerd tussen enerzijds zijn drang naar zelfstandigheid en anderzijds zijn gevoelens van afhankelijkheid tegenover zijn ouders. Het wil tegelijk ontsnappen aan de controle die ze over hem hebben en gerustgesteld worden door hun aanwezigheid. Dit is een erg bewogen periode. De analogie met het gedrag in de jaren van pubertijd is vrij opvallend: het kind is klaar om de wereld te veroveren, probeert zich los te maken van zijn ouders, maar moet erkennen dat hij ze nog nodig heeft. Dit innerlijk conflict uit het kind door agressief gedrag. Bereid je voor op een tumultueuze periode.

Als je iets vraagt dat het kind niet wil en het zegt nee (of slaat), verschaft het kind zich nog even de tijd om na te denken over zijn keuze. Het betekent een provocatie van zijn ouders, om hun autoriteit te meten. Het kind wil hen dwingen te reageren, zich voortdurend te herhalen, hen laten dreigen en zelfs boos worden: zo verkrijgt het hun volle aandacht, en voelt het zich pas echt bestaan. Deze houding moeten de ouders niet interpreteren alsof ze gefaald hebben. Integendeel, het bevestigt dat hun kind langzaamaan een eigen persoonlijkheid ontwikkelt, een zelfstandig persoontje wordt en dus van zijn moeder kan scheiden.

Agressiviteit naar anderen

Niet alle kinderen kennen driftbuien, maar er zijn weinig kinderen die tussen de leeftijd van 18 maanden en 3 jaar niet agressief zijn tegenover hun naasten: ouders, broertjes, zusjes of vriendjes. Het is de leeftijd waarop ze met speelgoed gooien en stoere taal gebruiken tegenover ouderen, schoppen, slaan en soms andere kinderen krabben of bijten. Op een dergelijke houding mag je vooral niet met geweld of agressieve gebaren reageren. Uiteraard moet je het kind duidelijk maken dat het te ver ging, maar zonder hierbij je kalmte te verliezen. Een dergelijk agressief gedrag verdwijnt meestal wanneer het kind bijna 4 jaar oud is, en andere middelen vindt (bijv. taal) om zijn problemen te uiten. Verdwijnt deze agressie niet, dan moet je overwegen een psycholoog te raadplegen.

Hoe reageren?

.... Er is geen eenvoudige oplossing voor, want het zijn uitingen die te wijten zijn aan een stadium in de ontwikkeling van een kind. Het is dus noodzakelijk dat je kind zich kan uiten, maar probeert zijn reacties in te tomen. Er zijn 4 principes waaraan je je kunt houden:

• Begrip tonen
• Grenzen stellen
• Logisch blijven
• Begrip tonen

De tegenstelling tussen zijn zelfstandigheid en de afhankelijkheid: het kan deze tegenstelling alleen niet aan en wil begrepen worden. Probeer je kind tot rede te brengen. Denk niet dat het nog te klein is om te begrijpen: praat gewoon met hem. Het zal zelf niet kunnen vertellen wat er scheelt, maar als je het initiatief neemt en opsomt wat er fout is en mogelijke oorzaken noemt, dan zal het kind makkelijker kunnen reageren.

Grenzen stellen

Conflicten zijn er sowieso. Het is zinloos, zelfs gevaarlijk, om geweld met geweld tegen te gaan. Maar een berustende houding aannemen met de bedoeling het conflict te vermijden, is evenmin goed te keuren. Het kind moet grenzen kennen. Een te grote vrijheid werkt beangstigend omdat het kind zich helemaal alleen voelt bij het maken van zijn keuze en het zal eerder een verbod uitlokken door iets te ondernemen dat gevaarlijk is.

Logisch blijven

Het kind verwacht van zijn ouders steun, actieve participatie en gezag. Toon je kind dat niet alles kan en blijf bij je besluit. Indien je het de ene dag vebied, maar de volgende dag toestaat, dan zal het niet weten waaraan zich te houden. Dat geldt ook voor beide ouders... Het kind heeft immers behoefte aan vaste afspraken om zich veilig en beschut te voelen.'

Ik laat het aan jezelf over wat je ermee doet, maar hoop dat ik sommigen hiermee kan helpen. Mijn conclusie:

ferm toespreken dat dat niet mag, uiten waarom dat niet mag en aangeven wat je denkt dat de reden is waarom ze slaat - tevens daarbij waarom iets helaas toch echt moet gebeuren.

En nu maar hopen dat deze opvoedingstips helpen.....

Groetjes Tiens