Ietje Heybroek
Ik ben Ietje Heybroek, 59 jaar, getrouwd met Jan (65) en we hebben samen vijf kinderen, 31, 32, 33, 38, 41 jaar. Ik ben opgegroeid in Bussum in een gereformeerd gezin met een vader, moeder een oudere broer en twee jongere zusjes.
Na mijn Middelbare school (MMS) ben ik naar de Frederik Muller Akademie gegaan. Ik heb gewerkt als administratief medewerker bij het Kunsthistorisch Instituut.
Op mijn vierentwintigste trouwde ik, en toen ik zwanger werd ben ik gestopt met werken. Na de komst van mijn twee kinderen (jongen van 32 en meisje van 31 jaar) ben ik niet opnieuw gaan werken maar heb me ingezet voor de school waar de kinderen naar toe gingen. Ook heb ik me ingezet voor Amnesty International. Pas toen ik ging scheiden (1986) ben ik gaan werken.
Ik was dus veel thuis en luisterde dan vaak naar de VARA waar Ageeth Scherphuis programma’s verzorgde. Verder las ik veel over emancipatie o.a van Marilyn French. Het was de tijd van de vrouwenemancipatie.
Ik heb snel na mijn scheiding mijn huidige man leren kennen, die drie kinderen heeft, toen in de leeftijd van 20, 16, 12 jaar. Mijn kinderen waren 9 en 11 jaar. We vormen dus een stiefgezin.
In 1993 ben ik naar de Horst in Driebergen gegaan en heb de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening gevolgd en stage gelopen in een crisisopvanghuis.
Daarna heb ik nog een paar studies gevolgd, en ik heb in mei 2008 de basiscursus Systeemtherapeut afgerond. Volgend jaar 2009 ga ik in Antwerpen de studie systeemtherapie voor kinderen en jeugd volgen
In 1998 werd ik gezinsvoogd en nog later ouderbegeleider op een MKD (Medisch Kinderdagverblijf)
Op dit moment ben ik IPTer (intensief pedagogisch thuisbegeleider) in Flevoland en heb ik mijn eigen praktijk.
De kinderen zijn volwassen en al jaren de deur uit. Jan en ik werken beiden nog. Ik ben van plan dit nog jaren vol te houden.
Waarom zorgde je fulltime voor je kinderen?
Ik ben opgegroeid met het idee dat meisjes gaan trouwen en kinderen krijgen. De kinderen kwamen en je bleef thuis om voor ze te zorgen. Dat heb ik met heel veel plezier gedaan. Af en toe had ik wel iets van: 'Kan ik niet gaan werken?' maar het is er niet van gekomen tot ik ging scheiden. Ik zette me wel voor van alles in. Ik ben ook blij dat ik de keuze van 'en kinderen, en buitenshuis werken', toen niet heb hoeven maken.
Ik merk aan mijn jongere collega’s dat ze het wel eens heerlijk vinden om af en toe naar het werk te kunnen gaan en even niet te hoeven zorgen. Het vraagt veel om voor jonge kinderen te zorgen. Mijn kinderen zaten bovendien heel dicht op elkaar.
Hoe zag een typische dag in jouw leven er toen uit?
Ik stond op en zorgde voor de kinderen, bracht ze toen ze klein waren naar school, ging naar de bakker en weer naar huis waar ik wat aan het huishouden deed. Soms had ik een vergadering, bijvoorbeeld in de bibliotheek. Als vertegenwoordigers van de basisschool kwamen we namelijk eens in de veertien dagen bij elkaar om de nieuwe boeken te bespreken. Of ik ging op dinsdagochtend hockeyen. De kinderen waren dan de hele dag bij een vriendin en haar kinderen kwamen op vrijdag bij mij zodat zij kon werken.
Verder dronk ik koffie met vriendinnen. ‘s Middags haalde ik de kinderen voor de lunch en na school namen de kinderen vriendjes en vriendinnetjes mee of zij gingen ergens spelen.
We aten meestal om 18 uur en de kinderen lagen na een bad, en een verhaaltje, op tijd in bed. De avonden keken we tv of we gingen uit of naar vrienden.
Wat voor vrijwilligerswerk deed je op de school van je kinderen?
Ik ben klassemoeder en bibliotheekmoeder geweest, ik ging mee op schoolreisje etc. Ik heb van alles gedaan op de scholen van de kinderen. Ik vond het heerlijk om bezig te zijn en me nuttig te maken.
Je bent gescheiden, terwijl je tbm was. Dat is waar de traditionele feministes altijd zo voor waarschuwen: dat je als thuisblijfmoeder zwaar in de problemen komt bij een scheiding. Hoe heb jij dat ervaren?
Ik wilde zo snel mogelijk aan het werk. Daarbij had ik het geluk dat ik door vrienden in een klassieke vakhandel kon gaan werken. Het was aan de ene kant leuk om alle bekenden tegen te komen in die winkel, maar het was ook vreselijk omdat mensen je vaak behandelde als oud vuil. Ik heb veel geleerd van die periode, maar leuk was het niet. Ik had veel verdriet over mijn scheiding en het werk was niet leuk, gelukkig waren er leuke collega’s waar ik met veel plezier mee heb gewerkt.
Vind je de waarschuwing terecht?
Ja, de waarschuwing is terecht. Ik kon geen topbaan krijgen want ik had geen ervaring. Natuurlijk had ik veel ervaring in het managen van het huishouden en andere zaken, maar het voelde voor mezelf destijds ook alsof ik niks kon.
Ben je na de scheiding nog tbm gebleven of meteen een baan gezocht?
Ik had twee maanden nadat ik bij mijn ex ben weggegaan een baan. Ik wilde voor mezelf kunnen zorgen, ook financieel.
Hoe heb je het vinden van een baan aangepakt?
Ik kreeg de baan aangeboden van vrienden.
Hoe heb je de combinatie baan - kinderen ervaren?
Het was ontzettend wennen. Ik had oppas nodig voor mijn kinderen, die dat niet gewend waren. Het werken was in het begin zwaar want ik moest de hele dag staan. Ook in het ritme komen van een baan, was wennen.
Hoe was de overgang van tbm naar baan?
Er was geen overgang, ik zat er meteen in na de scheiding. Ik wilde werken dus niks overgang, gaan met die banaan.
Hoe vonden de kinderen het toen je buitenshuis ging werken?
Mijn zoon heeft zich daar nooit over uitgelaten maar mijn dochter heeft het altijd ongezellig gevonden dat als zij uit school kwam, ik nog aan het werk was. Ik was er altijd als zij uit school kwam met het bekende kopje thee. Ik heb daar zelf ook grote moeite mee gehad.
Kon je dingen die je als tbm had geleerd gebruiken in een baan?
Ja, want thuismoeders kunnen vaak heel goed organiseren. Als moeder met baan ging het manager-zijn gewoon door. Ook in mijn werk kon ik alles goed regelen.
Hoe heb je de opleiding aangepakt in combinatie met een gezin/baan?
Ik ging in 1993 studeren, stage lopen en later werken. Ondertussen hield ik het gezin met vier thuiswonende kinderen (1 woonde al op kamers) en een man draaiende.
Hoe kwam je op het idee voor juist deze opleiding?
Ik ben altijd erg nieuwsgierig geweest naar mensen en hun verhalen. In mijn beroep kan ik deze betrokkenheid kwijt: ik hoor de verhalen van mensen en kan ze begeleiden. Bovendien kan ik mijn kennis over stiefgezinnen in mijn praktijk kwijt. Ik krijg daar energie van. De combinatie van werken voor instelling en een eigen praktijk is ideaal. Ik ben ook een echte teamplayer, en die behoefte wordt vervuld door mijn werk in de instelling.
Ik wilde dingen doen waar ik energie van kreeg en dat is me gelukt.
Welke opleiding heb je gevolgd?
HBO Maatschappelijk werk en dienst verlening aan de Horst in Driebergen
VO GGZ in Amsterdam, Hoge school Amsterdam
RINO Postdoctorale studie Ouderbegeleiding ( het begeleiden van ouders)
Basisopleiding Systeemtherapie
Hoe ziet je (werk)week er nu uit?
Ik werk op maandag, woensdag en donderdag in Flevoland voor Triade/Boschuis
En op dinsdag en vrijdag en ’s avonds in mijn eigen praktijk. Ik beantwoord de vragen voor de helpdesk van de Stichting Stiefmoeders en geef presentaties aan instellingen. Never a dull moment!
Hoe kwam je op het idee een boek te schrijven?
Ik hou van schrijven, en er was in Nederland niet veel bekend over stiefouderschap toen ik stiefouder werd. Ik heb jarenlang materiaal verzameld en heb veel opgeschreven en op die manier is het idee voor het boek Samen gesteld ontstaan.
Ik heb een uitgever benaderd en die vroeg om een voorstel hoe het boek eruit moest zien en zo is alles begonnen. Boukje en ik hebben net een nieuw hoofdstuk geschreven voor de derde druk van het boek Samen gesteld. De dynamiek van het stiefgezin, dat eind juli 2008 uitkomt.
Heb je een boodschap voor vrouwen anno 2008?
Doe vooral wat bij je past. Er wordt nu van je gevraagd dat je én werkt én moeder bent. Als dat niet bij je past omdat je alles perfect wilt doen of omdat je dat teveel vindt, kies dan voor één ding. Besef wel dat bij een scheiding je financieel niet sterk staat tenzij je dat regelt.
Zorg wel dat als je gaat scheiden, het financieel goed geregeld is zodat je niet tien stappen terug moet.
Zorg goed voor jezelf en blijf bij door te lezen, studeren, of anderszins, want dan pas kan je goed voor anderen zorgen.
Meer lezen van Ietje?
Bezoek de website van haar praktijk.
Ontdek meer van Het Moederfront
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Reacties
Ietje Heybroek — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>