Baby's zijn niet af bij de geboorte
Bron: Nieuwsblad Be
Door: Veerle Beel
Knuffel uw baby maar vaak en veel: hij of zij wordt er slimmer van. Jonge hersenen hebben immers liefde nodig om zich zo goed mogelijk te ontwikkelen. Want baby's zijn niet af bij de geboorte, zegt de Britse zoöloog Desmond Morris.
Veel babyboeken zijn geschreven vanuit het standpunt van de ouders en geven adviezen over hoe je met een baby hoort om te gaan. De Britse dierenexpert Desmond Morris draait het om en beschrijft in zijn nieuwste boek Baby's wat er met hen gebeurt in de eerste maanden na hun geboorte en wat ze nodig hebben om zich optimaal te ontwikkelen. Met woorden en veel foto's brengt hij de eerste twee levensjaren in beeld: van de weerloze baby die zelf nog (bijna) niets kan, tot de peuter die klaar is om de wijde wereld in te stappen.
Wat is het allerbelangrijkste voor de ontwikkeling van een baby?
Desmond Morris: 'Behalve de elementaire behoeften als eten en een dak boven het hoofd, is liefdevol contact met andere mensen levensnoodzakelijk. Baby's die vaak geknuffeld worden, worden slimmer, gelukkiger en ze krijgen meer zelfvertrouwen. Baby's die opgroeien in een onveilige, liefdeloze omgeving, gaan vaker huilen en worden afgeremd in hun groei. Onderzoek wijst zelfs uit dat baby's die weinig aangeraakt worden, als volwassene meer agressief gedrag vertonen.'
Hebt u iets tegen de babyboeken met concrete adviezen?
'Pedagogisch advies varieert erg naargelang de tijd. De ene keer pleit men voor meer discipline, en dan weer voor een vrije opvoeding. Toen ik geboren werd, in de jaren twintig, was het de pedagogie van Watson die hoogtij vierde: mijn moeder leerde daaruit dat ze me niet mocht oppakken om me te troosten als ik huilde. Je moest je baby trainen, zodat hij daar vanzelf mee ophield. Een baby moest ook in de gezonde buitenlucht liggen. Op een dag was het zo koud dat ik een dubbele longontsteking opdeed. Toen heeft mijn moeder het bewuste babyboek weggegooid en besloten om haar eigen instinct te volgen, gelukkig maar. En daarom probeer ik zelf niet te schrijven wat moeders moeten doen of laten.'
Toch zegt u dat kinderen pas op twee jaar klaar zijn voor de wereld. Daarmee suggereert u toch dat moeders het best zo lang mogelijk bij hun kind blijven, of niet?
'Het is een dilemma voor moeders die in steden leven, en die bestaan nog maar een jaar of duizend. In de vele duizenden jaren daarvoor, en ook bij volkeren die nog in stamverband leven, werden en worden moeders niet voor de keuze gesteld: ze nemen hun baby mee naar hun werk. Dat is de natuurlijke gang van zaken. Er bestaat een prachtige foto van Afrikaanse moeders die op het land werken, terwijl hun baby's in een nabije boom hangen. Daar hangen ze, in hun doeken, als vruchten heen en weer te wiegen. Als een van hen honger heeft, gaat zijn moeder hem voeden. Probeer dat maar eens in de moderne kantoren van vandaag! Vrouwen zijn nu verplicht om te kiezen, maar ik zeg niet welke die keus moet zijn. Ik zeg enkel wat een baby graag heeft. Overigens denk ik dat dit moederdilemma zal verdwijnen als we met z'n allen weer meer thuis gaan werken.'
Dat zal toch niet snel gebeuren.
'We zullen wel moeten, omdat files en opstoppingen al het verkeer zullen blokkeren. Ik verwacht dat de communicatietechnologie ons nog veel meer mogelijkheden zal bieden, zodat we niet alleen met elkaar zullen bellen van thuis uit, maar elkaar ook zullen zien en vergaderingen zullen beleggen terwijl ieder thuisblijft. 'Naar het werk gaan' zal helemaal uit de mode geraken. Maar tot zo lang blijft het een strijd in de hoofden en harten van moeders.'
Desmond Morris, Baby's, Uitg. Unieboek
