Zelf opvoeden beunhazerij?
Het tijdschrift Ook is de Opa-en-Oma versie van de tijdschriften Kinderen en Ouders van nu. In het augustus nummer staat een artikel over naschoolse opvang.
Ontwikkelingspsycholoog, en Ook-columnist, Steven Pont zegt daarin:
‘Ik prefereer een goede BSO boven een kale thuissituatie waar de moeders ook niet altijd voor het kind zijn en het kind na het kopje thee net als mama achter de pc kruipt.’ (Ook, 9, 2011)
Volgens hem voorziet de BSO uitstekend in de behoefte van kinderen om na schooltijd te gaan spelen, of iets met een vriendje te doen. Pont: ‘Een BSO moet kinderen alle middelen bieden om zich sociaal te onwikkelen. Er moet een een gedegen pedagogisch beleidsplan zijn waarin duidelijk wordt aangegeven dat het een sociale ontmoetingsplaats is voor de kinderen, en waar het mogelijk is dingen met elkaar te doen en samen te ondernemen.
Míjn pedagogische beleidsplan is dat ik de kinderen een luisterend oor biedt, en ze vervolgens lekker hun gang laat gaan na een dag school, terwijl ik het huishouden doe.
Het is uiteraard een goede zaak dat de BSO een fijne plek is voor kinderen, maar is het niet ook een symptoom van de professionalisering van de opvoeding, waarbij ouders eigenlijk maar beunhazen worden? In Zweden is het al onvoorstelbaar geworden, dat je als ouder zelf de opvoeding ter hand neemt!
Je bedoelt dit zeker als geintje??
Je bedoelt dit zeker als geintje??
Al sinds 20 jaar een beun de haas als het gaat om opvoeden en ik moet zeggen met drie gelukkige opgroeiende kinderen die goed presteren , lekker in hun vel zitten en het heerlijk vinden dat hun moeder of vader er altijd is, blijf ik lekker een beun de haas(chips..bedenk ik mij net, ik heb een pabodiploma…)
Tja, past wel erg in de huidige tijdsgeest.
Ik doe het huishouden, studie en help op school en als hij thuis is ben ik er ook helemaal voor hem.
En dat hij dan de helft van de tijd verkiest om lekker buiten te gaan spelen is prima, maar hij weet dat ik er BEN en dat maakt voor mij een wereld van verschil.
En ik kruip zeker niet achter de pc als hij thuis is uit school.
Tja, past wel erg in de huidige tijdsgeest.
Ik doe het huishouden, studie en help op school en als hij thuis is ben ik er ook helemaal voor hem.
En dat hij dan de helft van de tijd verkiest om lekker buiten te gaan spelen is prima, maar hij weet dat ik er BEN en dat maakt voor mij een wereld van verschil.
En ik kruip zeker niet achter de pc als hij thuis is uit school.
Kinderdagopvang voldoet aan de behoefte van ouders om te werken. Het is een marktwerking. Er zullen vast wel gezellige, warme kinderopvangcentra bestaan, maar het is toch van de zotte om te gaan roepen dat het pedagogisch onverantwoord is als de ouders daarvoor bedanken en liever zelf hun nageslacht grootbrengen. Iedere bedreiging voor ons kapitalistisch klimaat moet tegenwoordig worden goed-geouwehoerd, en zo praten we recht wat krom is.
Een bijzonder goed boek op dit gebied vind ik 'Dag Marietje, tot vanavond' van Els Lodewijcks-Frencken.
Terzijde: mijn man roept ook van tijd tot tijd dat het 'zo goed voor mijn ontwikkeling zou zijn, en voor mijn sociale contacten etc.etc.' als ik een baan zou hebben. (Jammergenoeg staat hij niet achter mijn keuze.) Maar ik weet dat het hem niet om mijn belang te doen is, maar om zijn eigen en dan met name zijn portemonnaie.
Ik vind het dieptriest dat zoveel ouders zich laten gekmaken door die kapitalistische valkuil.
Voedsel, kleding en onderdak, liefdevolle relaties en zinvol werk. Meer heb je als mens toch niet nodig? Geld is een middel, niet een doel, en dat moet het blijven, vind ik.
Kinderdagopvang voldoet aan de behoefte van ouders om te werken. Het is een marktwerking. Er zullen vast wel gezellige, warme kinderopvangcentra bestaan, maar het is toch van de zotte om te gaan roepen dat het pedagogisch onverantwoord is als de ouders daarvoor bedanken en liever zelf hun nageslacht grootbrengen. Iedere bedreiging voor ons kapitalistisch klimaat moet tegenwoordig worden goed-geouwehoerd, en zo praten we recht wat krom is.
Een bijzonder goed boek op dit gebied vind ik 'Dag Marietje, tot vanavond' van Els Lodewijcks-Frencken.
Terzijde: mijn man roept ook van tijd tot tijd dat het 'zo goed voor mijn ontwikkeling zou zijn, en voor mijn sociale contacten etc.etc.' als ik een baan zou hebben. (Jammergenoeg staat hij niet achter mijn keuze.) Maar ik weet dat het hem niet om mijn belang te doen is, maar om zijn eigen en dan met name zijn portemonnaie.
Ik vind het dieptriest dat zoveel ouders zich laten gekmaken door die kapitalistische valkuil.
Voedsel, kleding en onderdak, liefdevolle relaties en zinvol werk. Meer heb je als mens toch niet nodig? Geld is een middel, niet een doel, en dat moet het blijven, vind ik.
@ Irene, wat jammer dat je man niet achter je keuze staat, dat zal het voor jou niet makkelijk maken.
Zou goed zijn als hij zich kon realiseren hoeveel hulp jullie moesten inkopen als jij een baan had en hoeveel rust dit ook voor hem geeft dat jij thuis bent.
Ik prefereer een goede thuissituatie boven een kale BSO.
Ook prefereer ik een goede thuissituatie boven een goede BSO.
Els Lodewijks-Frencken vind ik erg goed. "Op opvoeding aangewezen" kan een hele plank opvoedboeken vervangen.
Groet, Erna
Ik prefereer een goede thuissituatie boven een kale BSO.
Ook prefereer ik een goede thuissituatie boven een goede BSO.
Els Lodewijks-Frencken vind ik erg goed. "Op opvoeding aangewezen" kan een hele plank opvoedboeken vervangen.
Groet, Erna
Mag ik een kanttekening plaatsen bij Zweden?
Onze neef en nicht wonen en leven er. Heerlijk en veel ruimte. De beide dochters en werk van hun ouders; vier dagen mamma-dag en drie dagen pappa-dag. Geen BSO of id. dus. En dat is gewoonte. Alleen bij de grote steden is er de goede opvang. In de uitgestrektheid van het land dus niet, of je moet voor de opvang eerst 50 km de ene kant op gaan en dan weer voorbij je thuis 80 km de andere kant op gaan voor je werk.
Ik denk dat het bv. in Spanje veel beter geregeld is als in Zweden.
Hartelijke groet en tot laters
Gerrie
Leuke poging om de werkelijkheid om te keren, maar daar trappen wij natuurlijk niet in.
Leuke poging om de werkelijkheid om te keren, maar daar trappen wij natuurlijk niet in.
Ja, de opvang is echt wel veel beter dan thuis. Daarom dat mijn dochters klasgenoten massaal op de speelplaats op de banken liggen slapen omdat ze uitgeput zijn van een dag zonder rust en kalmte. De vrijdag is er al helemaal niets meer mee aan te vangen. Ik vind het eerder zielig voor die kindjes :-(. Trouwens, volgens mij is school er in de eerste plaats om sociale contacten bij te brengen en te stimuleren om bij te leren. Thuis zou toch meer de plaats voor ontspanning moeten zijn. En ik geloof echt niet dat baby's gebaat zijn met het bijbrengen van 'sociale vaardigheden'. Daar is bij kleuters meer dan tijd genoeg voor. Ik zeg niet dat het erg is als ze af en toe eens kort in de opvang moeten, maar dat ze daar beter af zijn vind ik eerder een uitspraak om de werkende ouders te sussen.