Bron: Pauw

Nadat Merlijn Kamerling, zoon van Isa en Antonie Kamerling, zijn Havo diploma haalde wist hij niet goed wat hij wilde. Daarom nam hij een tussenjaar, waarin hij vooral veel op de bank lag. En toen nog eentje. En nog eentje. Uiteindelijk werden het er drie.

Maar gelukkig was hij niet.

Generatie Z: weet niet wat ze will met haar leven

Merlijn maakte vervolgens een webserie over zijn leven, en het feit dat hij niet weet wat hij wil. Hoewel de webserie over hem gaat, denkt hij dat er meer jongeren zijn zoals hij, die niet weten wat ze met hun leven willen. Met de webserie wil hij hen 'inspireren' en helpen.

Merlijn Kamerling en zijn moeder Isa Hoes geven aan dat jongeren uit 'generatie Z' gebukt gaan onder verwachtingen van hun ouders en de maatschappij.

Deze generatie moet meer ruimte krijgen om hun passie te vinden en te ontdekken wat ze willen, vinden ze.

'Kom van die bank af'

Tijdens het kijken van het fragment bij Pauw kwamen twee teksten bij mij op. De eerste een zin uit een conference van Wim Sonneveld over zijn vader:

'Die legde heus zijn oor niet op je zieltje te luisteren. Een klap voor je kop - dát kon je krijgen. '

De andere is van Peter Koelewijn:

'Kom van dat dak af! 'k Waarschuw niet meer!' 

Waarbij in dit geval 'dak' bank wordt.

Hoewel dit natuurlijk het andere uiterste is, kon ik er niets aan doen dat ik het verhaal van Merlijn soms wel wat makkelijk vond klinken. Hoewel zogenoemde Generatie Z dit ongetwijfeld zou bestrijden: ze hebben het juist heel moeilijk.

Is het een luxeprobleem?

Maar ik kan er niets aan doen dat ik het ergens een beetje een luxeprobleem vindt om de (financiële) ruimte te hebben om letterlijk niets te doen. En je dan vervolgens ook nog te beklagen over de druk van de maatschappij dat je wel iets zou moeten doen.

Mijn eigen opvoeding speelt me hierbij uiteraard ook parten. Als ik ergens geen zin in had, dan zei mijn moeder: 'Dan máák je maar zin!' Klaar.

Mijn conclusie

Ik vind het moedig van Isa Hoes en Merlijn Kamerling om over dit onderwerp te praten bij het programma Pauw. Isa Hoes komt op mij als een hele betrokken en lieve moeder over. Je ziet hoe ze voor haar zoon wil opkomen.

En ik herken haar worsteling. Want moederen en opvoeden is lastig. En soms weet je dan als opvoeder ook niet meer was nou wijsheid  is.

Maar persoonlijk vind ik dat, als je dan toch niet weet wat je eens zult gaan doen, je op z'n minst vrijwilligerswerk zou kunnen gaan doen. Dan ben je op z'n minst zinvol bezig en is een effectiever (levens)pad om te bewandelen.

Bekijk nu zelf het fragment

Blijf op de hoogte en neem een gratis emailabonnement!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner