Waarom herinneren we ons de babytijd van onze kinderen zo rooskleurig?

Vraag een vermoeide moeder met slaapgebrek en een huilbaby hoe gelukkig ze is, en grote kans dat haar score niet zo hoog is. Maar vraag je diezelfde moeder vijf jaar later naar haar geluksgevoel over de babytijd van haar kind, dan is de kans groot dat ze een veel hoger cijfer geeft.

Voor dezelfde periode in haar leven.

Paradox: we herinneren ons dingen mooier dan ze waren

Dit fenomeen, dat je ook terugziet als het gaat over bevallingen, kan verklaard worden door een interessante paradox:

We herinneren ons dingen vaak heel anders dan hoe we ze destijds erváárden.

Dus ook al was een bevalling bijvoorbeeld heel pijnlijk, grote kans dat je de geboorte van je kind later toch herinnert als een prachtig moment. En de babytijd als een hele mooie periode. Vandaar waarschijnlijk ook dat oude omaatjes graag zeggen:

‘Geniet er maar van! Het gaat zoo snel voorbij! Voor je het weet zijn ze groot!’

Experiencing self versus remembering self

De Amerikaanse psycholoog Daniel Kahneman verklaart deze paradox in termen van een ‘experiencing self’ versus een ‘remembering self’. Je ‘experiencing self’ is het zelf dat leeft en ervaart. Je zou dus verwachten dat dit dominant is. Maar het wonderlijke is, dat het remembering self veel meer gewicht in de schaal legt. En dat terwijl ons geheugen berucht is om haar onbetrouwbaarheid.

‘Our life stories may not always be pleasant as they’re being lived. They can in fact be just the opposite, acquiring a warm hue only in retrospect.’

Het experiencing zelf doet liever de afwas dan optrekken met de kinderen

Uit een onderzoek van Daniel Kahneman onder 909 vrouwen uit Texas bleek dat hun experiencing self liever afwast, slaapt, boodschappen doet of emails beantwoordt dan optrekt met hun kinderen.

Maar hun remembering self vertelde dat niets ze zoveel blijdschap bracht als hun kinderen.

Verklaring voor de macht van het remembering self

Een mogelijke verklaring voor dit verschijnsel is dat dit evolutionair bepaald is. Het remembering self zorgt ervoor dat we kinderen blijven krijgen. Volgens Daniel Kahneman maken we verhalen op basis van onze herinneringen. En hoewel ons leven op het moment zelf misschien zwaar voelt, kan het terugkijkend alsnog prettig voelen.

Meer weten?

Lees dan Jennifer Seniors boek ‘All joy and no fun‘.

Hoe kijk jij terug op de babytijd van je kinderen?