Vierde feministische golf: fulltime moederen
In Amerika noemen ze het trots de vierde feministische golf: vrouwen kiezen daar weer voor het Thuisblijfmoederschap. Emma Brunt schreef hierover een artikel in de nieuwste Opzij van februari 2010.
Aanvankelijk stelt ze zich neutraal op, en bekijkt de discussie thuisblijfmoederschap versus baan van alle kanten. Maar al snel laat ze elke pretentie van objectiviteit varen, en volgt een verslag van de tijd dat ze ‘maandenlang met een kleuter van vijf en een baby opgesloten zat tussen de vier muren van een flatje in Buitenveldert.’
‘Je belevingswereld krimpt in tot het formaat van een vet aanrecht, vol aangekoekte etensborden, en je tot begint tot je eigen ontzetting opeens als een furie te krijsen tegen een krabbelaartje van anderhalf, dat zojuist – kraaiend van plezier – de gepureerde erwtjes en worteltjes over jouw pas gedweilde keukenvloer heeft uitgekieperd.’
Paradox
Ondanks het feit dat Brunt haar periode als onwillige thuisblijfmoeder dus als zeer zwaar ervaarde, noemt ze de keuze voor het Thuisblijfmoederschap toch de weg van de minste weerstand.
Vrouwen zijn volgens haar te perfectionistisch en gooien daarom het bijltje op de werkvloer. En dan kunnen ze wel zeggen dat hun keuze feministisch is, maar feitelijk zijn ze natuurlijk gewoon terug bij af. Op neerbuigende toon wenst Brunt deze vrouwen toe dat ze zullen ontdekken wat zij al lang weet: je hoeft het als moeder niet perfect te doen. En met dat besef kun je dan mooi een baan buitenshuis zoeken.
tssssssssssssssss
tssssssssssssssss
Het is ook zwaar: moeder zijn. Of dat nu thuis of buitenshuis is. Moederschap zit in elke vezel van je lijf, in je hele ziel en zaligheid. Er is geen meetlat te leggen langs de keuzes dieje vanuit je hart maakt. Dus: volg je eigen hart, niet het oordeel van een ander!
Het is ook zwaar: moeder zijn. Of dat nu thuis of buitenshuis is. Moederschap zit in elke vezel van je lijf, in je hele ziel en zaligheid. Er is geen meetlat te leggen langs de keuzes dieje vanuit je hart maakt. Dus: volg je eigen hart, niet het oordeel van een ander!
Tenenkrommend, dat stuk. Lekker objectief ook, inderdaad.
Tenenkrommend, dat stuk. Lekker objectief ook, inderdaad.
Tja……………………….
Tja……………………….
Niet te geloven hoe iemand zo kortzichtig kan zijn – ieder zijn eigen ding, toch? Bovendien al eens bij stil gestaan dat er moeders zijn die niet KUNNEN gaan werken – niet iedereen heeft een batterij aan helpers klaar staan als kids uit school komen of tijdens vakanties/ziekte opgevangen moeten worden omdat mama werkt… Niet alle grootouders zijn even "begaan" met hun kleinkinderen! Bovendien, wat is dan feminisme? Een godganse dag liggen slaven voor een werkgever voor een paar luttele centen meer om dan thuis keihard verder te werken om het huishouden op orde te krijgen, tijdterwijl een paar drukke kids animeren en er dan nog perfect uitzien voor de man??? Gaan werken kán inderdaad wel fijn zijn, een job met voldoening en leuke collega's… Maar genieten van elke lach die je krijgt als je de kids gaat ophalen uit school, je kinderen echt zien opgroeien, hen helpen met huiswerk… Dat zijn dingen die je nooit ofte nooit nog terugkrijgt – een job daarentegen… dat kan altijd nog!
Niet te geloven hoe iemand zo kortzichtig kan zijn – ieder zijn eigen ding, toch? Bovendien al eens bij stil gestaan dat er moeders zijn die niet KUNNEN gaan werken – niet iedereen heeft een batterij aan helpers klaar staan als kids uit school komen of tijdens vakanties/ziekte opgevangen moeten worden omdat mama werkt… Niet alle grootouders zijn even "begaan" met hun kleinkinderen! Bovendien, wat is dan feminisme? Een godganse dag liggen slaven voor een werkgever voor een paar luttele centen meer om dan thuis keihard verder te werken om het huishouden op orde te krijgen, tijdterwijl een paar drukke kids animeren en er dan nog perfect uitzien voor de man??? Gaan werken kán inderdaad wel fijn zijn, een job met voldoening en leuke collega's… Maar genieten van elke lach die je krijgt als je de kids gaat ophalen uit school, je kinderen echt zien opgroeien, hen helpen met huiswerk… Dat zijn dingen die je nooit ofte nooit nog terugkrijgt – een job daarentegen… dat kan altijd nog!
Andersom zijn er ook moeders die niet thuis KUNNEN blijven. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik het eens ben met bovenstaand artikel, maar zodra er op deze site maar een beetje een tegengeluid wordt gegeven dan steigeren we met z'n allen. Lekker preken voor eigen parochie hier, kijk ons eens lekker goed zijn met z'n allen.
Andersom zijn er ook moeders die niet thuis KUNNEN blijven. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik het eens ben met bovenstaand artikel, maar zodra er op deze site maar een beetje een tegengeluid wordt gegeven dan steigeren we met z'n allen. Lekker preken voor eigen parochie hier, kijk ons eens lekker goed zijn met z'n allen.
Ik ga 'm kopen -of in de bieb lezen, want 'ons bin zunig'. Maar ik verbaas me ook over die paradox, de Wilders-paradox zeg maar: de één gaat de ander dicteren welke vrijheden hij/zij nemen moet, en als je niet wilt, volgen er sancties.
En ook de paradox: Brunt kan het moederschap moeilijk aan, vlucht in een baan en kat vanaf haar eenzame hoogte dat huisvrouwen de makkelijkste weg hebben gekozen. Eh….leg es uit dan?
Ik ga 'm kopen -of in de bieb lezen, want 'ons bin zunig'. Maar ik verbaas me ook over die paradox, de Wilders-paradox zeg maar: de één gaat de ander dicteren welke vrijheden hij/zij nemen moet, en als je niet wilt, volgen er sancties.
En ook de paradox: Brunt kan het moederschap moeilijk aan, vlucht in een baan en kat vanaf haar eenzame hoogte dat huisvrouwen de makkelijkste weg hebben gekozen. Eh….leg es uit dan?
Ik vind mijn keuze om thuis te blijven en mijn zoon op te voeden wel feministisch. Het is namelijk een keuze. En ik heb een 2 hbo opleidingen afgerond, heb jarenlang als docent gewerkt, maar toen mijn zoon er eenmaal was… Ik wilde gewoon het liefst bij hem zijn. En ik had die keuze omdat mijn man genoeg verdiend voor ons allemaal… Gelukkig!
En tja, dat huishouden… dat doen we er dan maar gewoon bij he!
Mijn moeder was een echte feministe. Ze maakte vette ruzie met mijn vader om zo snel mogelijk weer te gaan werken na de bevalling. Haar kinderen waren een blok aan haar been. Dat maakte ze ons wel duidelijk. Terwijl ze die toch per se zelf wilde. Mijn moeder vergat alleen een feministische man te trouwen. Mijn vader deed niks en is bovendien een enorme seksist. Dus nu was ze moeder, huisvrouw en werkende moeder. Oooo, wat was ze gelukkig. Daarom deed ze ook niks anders dan ons de huid vol schelden als ze een keer thuis was. Een echt gesprek ergens over heb ik nooit gehad. Ik moest het maar lekker zelf opsoppen en nog steeds is dat zo nu ze oma is.
Maar ze leest wel de opzij! Hulde! Hoera voor het feminisme en alle 'gelijkwaardige' vrouwen.
Mijn moeder was een echte feministe. Ze maakte vette ruzie met mijn vader om zo snel mogelijk weer te gaan werken na de bevalling. Haar kinderen waren een blok aan haar been. Dat maakte ze ons wel duidelijk. Terwijl ze die toch per se zelf wilde. Mijn moeder vergat alleen een feministische man te trouwen. Mijn vader deed niks en is bovendien een enorme seksist. Dus nu was ze moeder, huisvrouw en werkende moeder. Oooo, wat was ze gelukkig. Daarom deed ze ook niks anders dan ons de huid vol schelden als ze een keer thuis was. Een echt gesprek ergens over heb ik nooit gehad. Ik moest het maar lekker zelf opsoppen en nog steeds is dat zo nu ze oma is.
Maar ze leest wel de opzij! Hulde! Hoera voor het feminisme en alle 'gelijkwaardige' vrouwen.
Belangrijke waarden overdragen aan de volgende generatie kost je iets. Dienstbaarheid is niet vanzelfsprekend, maar een uitdaging. Zijn we niet bereid om iets van onszelf te geven voor de volgende generatie?
Het is zoveel makkelijker om je eigen ego achterna te hollen en twintig jaar later spijt te hebben.
Maar dan ben je terechtgekomen in de permanente moeilijkheid dat je je keuzes nooit meer over kunt doen.
Belangrijke waarden overdragen aan de volgende generatie kost je iets. Dienstbaarheid is niet vanzelfsprekend, maar een uitdaging. Zijn we niet bereid om iets van onszelf te geven voor de volgende generatie?
Het is zoveel makkelijker om je eigen ego achterna te hollen en twintig jaar later spijt te hebben.
Maar dan ben je terechtgekomen in de permanente moeilijkheid dat je je keuzes nooit meer over kunt doen.