Canadees onderzoek: baby stress bij twee minuten zonder aandacht
Thuisblijfmoeders worden er wel van beschuldigd dat ze geen nuttig werk doen, maar hoe zit het met onderzoekers?! Lees het verslag van dit Canadese onderzoek dat bijna leest als een grap.
De situatie
Canadese onderzoekers bestudeerden 30 moeders en baby’s, ze verdeelden hen in twee groepen van 15. De kinderen werden in een autostoel gezet terwijl hun moeders met hen speelden.
Het experiment!
Daarbij staarden de moeders in perioden van twee minuten boven het hoofd van het kind, ze vertoonden dan geen emoties.
Het resultaat: ‘Uh-oh!’
Het niveau van cortisol (stresshormoon) bleek aanzienlijk hoger bij kinderen die genegeerd werden. Toen de baby’s de dag erna terug naar het laboratorium gingen, steeg hun cortisolniveau opnieuw, hoewel ze toen toch niet genegeerd werden!
De tweede groep van baby’s ondergingen hetzelfde proces maar kregen de hele tijd aandacht, zij vertoonden geen hormonale veranderingen. De resultaten suggereren dat de kinderen die genegeerd werden, later vreesden dat dit opnieuw zou gebeuren.
Baanbrekende conclusie:
En wat concluderen de onderzoekers op basis van de vijftien baby’s met verhoogde cortisolwaarden in autostoeltjes? Kinderen krijgen stress door gebrek aan aandacht gedurende twee minuten.
Is het een wonder dat bijna 88% van alle ouders het ouderschap ‘vermoeiend’ en ‘stressvol’ vinden, zoals als blijkt uit weer een ander onderzoek van het vakblad voor ouders J/M.
Of zou hun kind hén twee minuten ‘genegeerd’ hebben?!
weet je , ik denk dat nou juist de moeders die gewoon thuis zijn met hun kids niet voorkomen in die lijst van ouders die het ouderschap stressvol en vermoeiend vinden.
Voor zover ik het volg, is het vooral het en en en wat mensen nekt.
Je kan nou eenmaal niet alles ………….
weet je , ik denk dat nou juist de moeders die gewoon thuis zijn met hun kids niet voorkomen in die lijst van ouders die het ouderschap stressvol en vermoeiend vinden.
Voor zover ik het volg, is het vooral het en en en wat mensen nekt.
Je kan nou eenmaal niet alles ………….
Babies, peuters, kleuters… ze hebben heel veel aandacht en contact nodig, voeden, knuffelen, een spelletje, even babbelen, enz.
Daarna worden ze groter en willen nog steeds aandacht en aanwezigheid van de ouder, het is gewoon zo. Het moederschap vraagt heel veel tijd, geduld en liefde, ik ervaar dat tenminste zo en dat hebben kinderen broodnodig.
Maar het is heel fijn als de vader/partner dat inziet en de moeder ondersteunt om haar taken, zeker in het begin als er een baby is.
Daarna zijn een opa en oma van groot belang!
Maar ja….zo is de werkelijkheid vaak niet, of heb ik het mis?
Maar het moederschap is keihard werken en ook vaak wegcijferen.
Nu ze wat ouder zijn kom ik weer meer aan mezelf toe en dat is fijn!
Misschien is de verhoging van het cortisolniveau binnen bepaalde grenzen een natuurlijk fenomeen, waar we niet al teveel van moeten schrikken. Een baby moet ook met een bepaalde mate van stress leren omgaan, zodat een eerst stressvolle situatie op den duur geen stress meer oplevert. Blootstelling aan té veel stress is uiteraard niet goed, maar dit wat hier beschreven wordt, kun je niet voorkomen. En zeker niet in grotere gezinnen, zoals het mijne. Allerlei bewijzen en claims maken ouders angstig, bezorgd en overbeschermend. Dat lijkt me een tegengesteld effect te hebben. Ouders mogen vooral genieten van hun kind, relaxed zijn en meestal komt het dan heus wel goed met die kids!
Misschien is de verhoging van het cortisolniveau binnen bepaalde grenzen een natuurlijk fenomeen, waar we niet al teveel van moeten schrikken. Een baby moet ook met een bepaalde mate van stress leren omgaan, zodat een eerst stressvolle situatie op den duur geen stress meer oplevert. Blootstelling aan té veel stress is uiteraard niet goed, maar dit wat hier beschreven wordt, kun je niet voorkomen. En zeker niet in grotere gezinnen, zoals het mijne. Allerlei bewijzen en claims maken ouders angstig, bezorgd en overbeschermend. Dat lijkt me een tegengesteld effect te hebben. Ouders mogen vooral genieten van hun kind, relaxed zijn en meestal komt het dan heus wel goed met die kids!
Jeetje seg. Van zo'n onderzoeken krijg je pas stress!
Jeetje seg. Van zo'n onderzoeken krijg je pas stress!
Het nare van dit soort onderzoekjes is altijd weer de onderliggende boodschap: beste ouders, wat jullie ook doen, jullie doen het niet goed. Ondanks al jullie goede pogingen zijn jullie bezig je kind voor altijd te beschadigen.
Ouders worden onzeker gemaakt, het plezier in het opvoeden verdwijnt, en langzaam maar zeker glijden we af naar de hoofdgedachte achter het Zweedse model: opvoeden is zoiets specifieks, dat alleen een goed opgeleide professional daar voldoende toe in staat is.
Nog even en u werkt allemaal fulltime en brengt uw kind met een gerust hart vijf dagen naar de crèche.