Boekbespreking: Moeder op afstand

Moeder op afstand is het verhaal van Inge Ketelaar-Blokpoel (44), moeder van drie kinderen, waaronder Jelmer. Jelmer heeft een stoornis in het autistisch spectrum, en daarnaast een licht verstandelijke beperking.

Op de eerste bladzijde van het verhaal schoten de tranen al in mijn ogen. Inge’s verdriet over het pijnlijke besluit om Jelmer op zesjarige buitenshuis te plaatsen, is immens. Regelmatig dacht ik dan ook: ‘Als het zo’n pijn doet, is de pijn van de emotionele en lichamelijk belasting als hij gewoon thuis blijft, dan niet te prefereren?’

Als lezer krijg je stukje bij beetje een beeld van Jelmer, en het proces dat heeft geleid tot de beslissing dat hij buitenshuis beter af zou zijn. Inge’s ervaringen en gedachten over zijn leven in het tehuis, wisselen elkaar af met flash backs over zijn baby- en kindertijd.

Ook wordt duidelijk verwoord hoe Jelmers problematiek een zware wissel trekt op Inge’s relatie met haar man, en hoe moeilijk het kan zijn elkaar niet te verliezen.

‘Moeder op afstand’ is een boek over loslaten. Loslaten van je kind, maar ook van het bééld en verwachtingen die je hebt t.a.v. je gezin. Zo loopt Inge niet met drie kinderen over straat, maar met twee.

Inge moet een nieuwe manier vinden om Jelmers moeder te zijn, en die vindt ze als de groepsleiding haar benadert en erkent als de expert op het gebied van Jelmer. Zo moedert ze op afstand.

Praktische informatie

Het boek is níet te koop bij Bol.com maar wel voor 15 euro, inclusief verzendkosten, op de bijbehorende website.

De website van het boek

Voorproefje uit dit boek

Vergelijkbare berichten

Eén reactie

  1. Een ramp voor ouders om je kind in een instelling te moeten onderbrengen. Maar er is een prachtige keerzijde aan die medaille. Jelmer heeft nu een thuis en gaat misschien wel eens logeren bij de ouders. Maar als die ouders iets overkomt, hij heeft nog steeds een thuis, alleen het logeeradres valt weg. Ik heb het in mijn omgeving op die manier gezien en het werkte prima. Het commentaar van de omgeving, het nieuwe thuis en het overlijden van de ouders. Ik ben in de oorlog geboren, ik heb echt het proces gezien.
    Zodoende bekijk ik deze zaken met een ander gevoel.
    Hartelijke groet en tot laters
    Gerrie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *